ฝั่งหนึ่ง..ล้วนคิดคี ให้มีผล
เพื่อผองชน ร่มเย็น เป็นสุขสันต์
ฝั่งหนึ่ง..กลับตั้งท่า มากีดกัน
หวังห้ำหั่น ทับถม ให้จมดิน....
คิดไม่บอก บอกไม่ได้ ให้โทษแม้ว
เชิญบ๊องแ๊บ๊ว ตามสะดวก พวกทุศีล
วาทกรรม คำอ้าง หวังตีกิน
สุดท้ายลิ้น พันคอ หงอทุกราย....
ฝั่งคิดดี เพื่อเมืองไทย ไปได้สวย
พวกตัวซวย กลับเหยียบซ้ำ ทำฉิบหาย
เติมเชื้อไฟ ให้คุกรุ่น จนวุ่นวาย
แก่ใกล้ตาย ยังสิ้นคิด วิปริตนัก....
เจียนสุดทาง คนชั่ว พวกตัวถ่วง
ล้านกลลวง แสนโสมม ยิ่งจมปลัก
นับถอยหลัง ล่มสลาย ตายยกพรรค
พวกดีดัก ประจักษ์ชัด วัดคนเลว....
๓ บลา / ๓๐ เม.ย.๕๖
