เห็นทาสแท้ เต็มตา อย่าดีกว่า
คำสำราก ปากชั่วๆ เข้าตัวหมด
ไร้ศักดิ์ศรี เพ้อพร่ำ คำทรยศ
ไส้กี่ขด เคยเห็น เป็นเช่นไร....
พอฝั่งหนึ่ง จะทำบ้าง เสือกกร่างเห่า
เอียงอย่างนี้ ไงเล่า เอาแบบไหน
อีกฝั่งหนึ่ง ปิดตาเชียร์ เหี้ยได้ใจ
ทั้งรีดไถ ไล่ตีฆ่า แสร้งหน้ามึน....
ยังจะเหลือ ความเชื่อใจ ได้อีกหรือ
เมื่อสองมือ คือตราบาป หอกดาบยื่น
องค์กรเสื่อม เอือมระอา มาล้มครืน
ชนแตกตื่น อยุติธรรม เหลื่อมล้ำนัก....
ตนพูดได้..ทำไม่ได้ ไม่อายหรือ
ถึงดึงดื้อ สร้างวาทกรรม คำดีดัก
หัวหน้ายาม พล่ามวาจา พายึกยัก
เลยจมปลัก ในวังวน คนอัปรีย์....
๓ บลา / ๒๗ ก.พ.๕๗
