.
แล้วก็ถึง ทางตัน วันป่าแหว่ง
ไล่ทิ่มแทง คนรักป่า ถิ่นอาศัย
รู้ทั้งรู้ ยังดื้อแพ่ง ตะแบงไป
เหมือนสุมไฟ รอยแบ่งแยก ให้แหลกลาญ....
.
หวังจะเอา หวังจะได้ ไม่ลดละ
รอยขรุขระ น่าสะพรึง มาถึงศาล
ยุติธรรม คร่ำหวอด ตลอดกาล
ก็กลับด้าน เป็นเฉไฉ ไร้ทิศทาง....
.
ขออยู่ก่อน สักสิบปี ไม่ผลีผลาม
ฟื้นป่างาม เคยชำรุด หยุดแผ้วถาง
หวังดื่มด่ำ ธรรมชาติ ที่วาดวาง
ฮุบสิ่งสร้าง อำพรางสุข สนุกใจ....
.
ประชาชน ทนดู ได้รู้แจ้ง
ถ้อยแถลง แสดงตน คนเชียงใหม่
ว่าให้คืน ผืนป่า มาเร็วไว
ที่แหว่งไป ต้องพลิกฟื้น กลับคืนมา....
.
ขออยู่ก่อน สิบปี ดีตรงไหน
ใบสั่งใคร ใยวกวน รีบค้นหา
ยิ่งทำเหมือน คสช. ต่อเวลา
ยิ่งตอกย้ำ คำสิ้นค่า สัจจาคน....
.
๓ บลา
