เมื่อดาหน้า ยื้อแย่ง เข้าแข่งขัน
งัดสารพัน ความชั่ว ที่มัวหมอง
สิทธิ์ผองชน ลือนาม ตามครรลอง
กลับเจิ่งนอง ด้วยเลือด อันเดือดดาล....
ประชาธิปไตย ฝ่าดงปืน หยิบยื่น..ฆ่า
ทั้งไล่ล่า อำพราง อย่างห้าวหาญ
กลยุทธ์ สุดต่ำช้า วิชามาร
สร้างสามานย์ หมองหม่น สู่คนไทย....
เหมือนบ้านนี้ เมืองนี้ กลียุค
ต้องทนทุกข์ ร้าวรอน นอนหวั่นไหว
ผลประโยชน์ จัดสรร สั่งลั่นไก
หวังเพียงได้ ชัยชนะ จึงระราน....
มันสั่งยิง สั่งฆ่า อย่างบ้าบิ่น
ทั่วแผ่นดิน หมองไหม้ ดั่งไฟผลาญ
กี่ชีวิต กี่ศพ ต้องพบพาน
อันตรธาน ด่าวดิ้น สิ้นชีวี....
เพราะผู้มี อำนาจ ขาดสำนึก
จึงผนึก ความระยำ ทำป่นปี้
แค่เลือกตั้ง ใยต้องฆ่า บ้าสิ้นดี
เมืองอัปรีย์ สมกล่าวขาน ขนานนาม....
ประชาธิปไตย กลางดงปืน หยิบยื่น..เชือด
ความดุเดือด เลือดนอง ไม่ต้องถาม
เชิญพี่น้อง ทั่วทิศ เฝ้าติดตาม
หนึ่ง-สอง-สาม สี่-ห้า ใครฆ่าใคร....
๓ บลา / ๑๓ พ.ค.๕๔
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น