บนเส้นทาง การเมือง เรื่อง..อำมหิต
แม้ปกปิด ซ่อนเร้น ก็เห็นทั่ว
หลงอำนาจ วาสนา จนตามัว
จิตใจชั่ว มัน..สั่งฆ่า ประชาชน....
ดั่งปีศาจ แฝงร่าง อำพรางไว้
กอดเปลวไฟ ริษยา พาสับสน
ทั้งชีวิต ด่างพร้อย พลอยมืดมน
กากเดนคน จึงย่อยยับ จนอับปาง....
สิบ..นิ้วนี้ ใช้ไหว้ ให้รู้แจ้ง
ท่าแสดง เลอะเลือน เหมือนถากถาง
รอยคราบเลือด นำร่อง คอยส่องทาง
จนตาสว่าง ทั่วถิ่น แผ่นดินไทย....
สิบ..นิ้วนี้ เคยสั่งฆ่า ประชาราษฎร์
ยังบังอาจ เย้ยหยัน ไม่หวั่นไหว
สิบ..นิ้วนี้ มันสุดด้าน สะท้านใจ
เลือดผองไทย ไหลหยด รดสองมือ....
อยากเห็นคน จิตใจดี มีความหวัง
เติมพลัง สดใส ได้เชื่อถือ
ให้มีสุข สมหวัง ดั่งคำลือ
จนระบือ ทั่วฟ้า นำพาไกล....
ขอเธอเป็น ดั่งนารี ขี่ม้าขาว
ให้เพริศพราว สกาวฟ้า สง่าใส
ขอให้เธอ ก้าวล้ำ จนกำชัย
พาชาติไทย ให้รุ่งโรจน์ โชติช่วงเอย....
๓ บลา / ๔ มิ.ย.๕๔
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น