คนอวดดี พลาดท่า พาเสียหาย
แถมดูถูก ชาวประชา ว่าของตาย
เลยหน้าหงาย ถูกสั่งสอน ย้อนเข้าตัว....
เหมือนสุนัข กับเงา เฝ้าชะเง้อ
หลงเพ้อเจ้อ ไม่รับรู้ ดูเงาหัว
เนื้อคาปาก ปล่อยลงน้ำ ซ้ำตามัว
ใจสั่นรัว หวังชิ้นใหญ่ ในทันตา....
ประชาชน เขาเลือกเฟ้น เป็น สส.
ทำสอพลอ อวดดี นี่แหละหนา
เหมือนเย้ยหยัน มวลชน คนเลือกมา
ถูกตราหน้า ตอกย้ำ ร้องคร่ำครวญ....
พอพ่ายแพ้ เสียงดังลั่น โทษนั่นนี่
ตนทำดี แค่ไหน ใยโหยหวน
ประชาชน ไม่ปล่อยไว้ ให้ลอยนวล
เลยจบด่วน แบบชี้ชัด ณ บัดนาว....
นิทานนี้..สอนไว้..ให้รู้ว่า
อย่าดูถูก ชาวประชา พาสามหาว
เป็นของตาย ไม่รับรู้ ดูเรื่องราว
เลยนอนหนาว กลางแดด..แซดทันใด....
๓ บลา / ๒๕ เม.ย.๕๕
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น