เรื้อรัง เติมวาด บาดแผล
โลกสวย สดใส ไม่แคร์
ตอแหล เพ้อพร่ำ ร่ำไป....
โหยหา เผด็จการ มารนั่น
ลงขัน ลงแรง ตะแบงไล่
หวังว่า ระบอบ อนาธิปไตย
ย้อนหลัง ไปไกล กว่าเดิม....
พวกเขา ใจเขา คนเขา
แต่เรา ทุกข์ทน หม่นเพิ่ม
เจ็บปวด รวดร้าว เขาเติม
ฮึกเหิม เหยียบไว้ ใต้ตีน....
บาดแผล ประชาธิปไตย
เน่าเฟะ ต่อไป ไม่สิ้น
ผองชน น้ำตา บ่าริน
แผ่นดิน ใกล้ลุก เป็นไฟ....
ขอบคุณไอเดียสีสันสวยงามครับ
๓ บลา
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น