ภาพชิ่งหนี พัลวัน เหมือนหวั่นหวาด
แก๊งค์อุบาทว์ เลยหน้าแหก แตกเป็นผง
เหล่าสมุน ก็เด๋อด๋า๋ ทำหน้างง
ชาตินี้คง หาไม่ได้ ไอ้คนกลาง....
ถ้อยรำพัน ฝันเฟื่อง ล้วนเรื่องเท็จ
คำหมกเม็ด หลอกคนโง่ เริ่มโผล่หาง
ยิ่งตอแหล ยิ่งเก็บกด ยิ่งหมดทาง
ฝันเลือนลาง ของกบฎ หมดน้ำยา....
พอรู้ทัน แสร้งสำออย ทำจ๋อยแดก
แผนแต่แรก ถูกเปิดเผย เลยหมดท่า
นายกเถื่อน สภากบฎ หมดราคา
นัดเอาไว้ ใยไม่มา โผล่หน้าโชว์....
แผนก็แตก หน้าก็ยับ ถูกจับได้้
เงินก็หาย คนก็ชิ่ง ยิ่งโมโห
บทสุดท้าย พวกขี้แพ้ แค่คุยโว
สาวกโง่ ใจสลาย อายข้ามปี....
๓ บลา / ๒๘ มี.ค.๕๗
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น