นี่แหละหนา โลกมนุษย์ สุดสับสน
ยังเวียนวน แต่เรื่องบ้า น่าบัดสี
โน่นนี่นั่น ไม่รั้งรอ ให้พอดี
อยากได้มี จึงรับจ้าง พรางอุ้มบุญ....
พอเอ่ยถึง กะลาแลนด์ ดินแดนนั้น
เหมือนหลับฝัน วันสวย ช่วยกันหนุน
เขารับจ้าง หรือตั้งท่า มาถ่วงดุล
ต่างเฝ้าลุ้น ระทึกใจ ในผลงาน....
๓ บลา
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น