ทำงานใหญ่ เพื่อชาติ ตามวาดหวัง
เสียงตึงตัง ป่าวร้อง จนก้องหู
โน่นของมึง นั่นของพี่ นี่ของกู
ยุคอดสู เสื่อมหนักหนา กะลาแลนด์....
นักการเมือง ต้องกีดกัน ให้ฝันดับ
ไล่ไกลลับ อย่าได้เห็น เป็นตามแผน
ปฏิรูป ปฏิร่าง ต่างตอบแทน
เพราะฝังแค้น ตระกูลชิน แทบดิ้นตาย....
แม้แต่พวก สลิ่มโง่ เคยโอ้อวด
ต้องเจ็บปวด ด่าวดิ้น แทบสิ้นสลาย
เกมบัดซบ มันจบจอด รอวอดวาย
คนฉิบหาย ก็พวกมึง ซึ้งหรือยัง....
ประเทศทุยส์ เคยงดงาม นามห้าเสือ
โลกโอบเอื้อ สร้างสุขศรี มีความหวัง
ถึงเวลา ณ บัดนี้ มีแต่พัง
พวกโคตรงั่ง หุบปากเงียบ ตายเรียบเลย....(สม)
๓ บลา ประชาไท
๒๕ ต.ค.๒๕๕๗
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น