อย่าถามหา ความดี มีมาตรฐาน
พวกสามานย์ ร้อยเล่ห์ จอมเฉไฉ
เรื่องเดียวกัน มันเหยียบมิด ไม่ติดใจ
เลวจังไร เยี่ยงนี้ มีที่เดียว....
ฝั่งหนึ่ง แยกเขี้ยวใส่ ไล่เอาผิด
ฝั่งเหี้ยห่า กลับได้สิทธิ์ ไม่บิดเบี้ยว
ตอแหลแลนด์ แดนอีแอบ แบบนี้เชียว
เบิ่งตาเหลียว ช่างอัปยศ อดสูจัง....
ต้องปิดหู ปิดตา กะลาครอบ
แล้วคลานหมอบ อยู่ใต้ตีน แบบสิ้นหวัง
ใครรู้ทัน มันไอ้โม่ง ส่งเสียงดัง
รอวันพัง ทั้งชีวิต หมดสิทธิ์รอด....
๓ บลา/๑๐ พ.ย.๕๗
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น