.
อำนาจล้น ปล้นเขา เอาตำแหน่ง
แม้ทิ่มแทง กันเอง ละเลงลิ้น
บทสรุป แค่จัดสรร แบ่งกันกิน
ไม่สูญสิ้น ความชื่นฉ่ำ ในลำเรือ....
.
มึงแฉกู กูเล่นมึง เหมือนขึงพืด
บทมันฝืด ละครเก่า เน่าจนเฝือ
ต่างตอบแทน ยังเกื้อหนุน คอยจุนเจือ
ไม่เคยเบื่อ เพื่อพวกตน ต้องทนไป....
.
สันหลังหวะ กระสัน แค่ฝันเฟื่อง
เน้นสร้างเรื่อง แยกมึงกู ดูยิ่งใหญ่
กระพือข่าว โจมตี แสร้งดีใจ
บทสุดท้าย บ่มีไก๊ ไม่ถือความ....
.
สมเขาด่า กะลาแลนด์ แดนวิบัติ
ไม่จำกัด เลวระยำ คำหละหลวม
ใช้กฎหมา ฆ่าเข่น เน้นกำกวม
กอดคอร่วม สร้างภาพ ตราบาปใจ....
.
เหมือนละคร ตอนจบ สยบรัก
คนฟูมฟัก สลักล้น ทนกันได้
ประชาชน ก่นด่า ห่าจังไร
มองตรงไหน ก็หน่ายแหนง เพราะแม่งเลว....อุ๊ย
.
๓ บลา
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น