.
เสพอำนาจ วาดหวัง สมตั้งจิต
หนึ่งชีวิต ที่โหยหา นำพาฝัน
นั่งเก้าอี้ จี้ปล้นเขา อย่างเมามัน
สุดท้ายนั่น ติดลมบน ไม่สนใคร....
.
คำเห่าหอน ย้อนแย้ง ตะแบงบอก
ล้วนกลิ้งกลอก ด้วยความด้าน มารสาไถย
ว่าบ้านเมือง ถึงทางตัน หวาดหวั่นใจ
ต้องทำให้ หยุดแตกแยก รอยแหลกลาญ....
.
ปากกับใจ ได้รับรู้ ได้ดูเห็น
ทำหน้าเป็น เช่นคนซื่อ แต่ดื้อด้าน
ยกพวกตน รวบเบ็ดเสร็จ เผด็จการ
จนกลายเป็น รัฐตะหาน สามานย์ชน....
.
วาทกรรม คำกล่าว สามหาวหนัก
เติมจมปลัก มุดกะลา พาสับสน
คนในชาติ หวาดระแวง แฝงมืดมน
ยกเหตุผล ตนมาเพื่อ เกื้อแผ่นดิน....
.
เสียงนกหวีด กรีดก้อง เพื่อนน้องพี่
ความอัปรีย์ ที่เพิ่มพูน ไม่สูญสิ้น
ช่วยสานต่อ ขออยู่ยาว เพื่อเข้าวิน
หวังผกผิน สู่เก้าอี้ ร่วมตีตรา....
.
ลืมวันวาน หวานอยู่ เป็นคู่ชื่น
เรื่องจุดยืน คืนแสนฉ่ำ ระยำหมา
โถ..ออเจ้า เราสมเพช เวทนา
เหมือนผีห่า กับโลงผุ สุสานโจร...
.
๓ บลา
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น