.
สิ่งที่เห็น เป็นภาพ ตราบาปหลอน
ยิ่งสะท้อน ก่อนหลัง ที่สั่งสม
บริบท กฎกู อดสูจม
จึงทับถม ปมร้าย ทำลายกัน....
.
ไร้สิ่งงาม ตามคิด วิจิตรเลิศ
ให้ชูเชิด เปิดทาง ว่าสร้างสรรค์
เติมอดสู กู-มึง ทำดึงดัน
ถึงทางตัน หันเห เป๋ไปมา.....
.
ยุติ ความเป็นธรรม ระยำถ่อย
คราบด่างพร้อย ลอยเกลื่อน เสมือนว่า
คิดลบภาพ ความเป็นจริง สิ่งค้างคา
แล้วเห่าว่า พวกตนดี มีบุญคุณ....
.
สมุนเหี้ย เชียร์กัน ไม่หวั่นหวาด
เลวชั่วชาติ วาดวาง หาทางหนุน
ทีอีกฝั่ง คลั่งตี บี้จนพรุน
แค้นฝังหุ่น สั่งล่า ฆ่าให้ตาย....
.
ความเป็นกลาง ห่างเหิน เดินตกเหว
คิดแต่เลว ต่ำช้า น่าใจหาย
ทางชำรุด จุดจอด จนวอดวาย
สิ่งจดจำ ผู้ทำลาย กลายเป็นมึง....
.
๓ บลา
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น