.
ขอ..ประชาธิปไตย วิไลผ่อง
กลับถูกส่อง จ้องฆ่า จนอาสัญ
ต้องอดทน หม่นหมาง สู่ทางตัน
ไม่มีวัน ฝันดี เหมือนมีมา....
.
ขอ..อยู่ดี กินดี มีความหวัง
กลับต้องพัง นั่งหม่น เหมือนคนบ้า
บ้างหลบลี้ หนีตาย วายชีวา
เพราะเหี้ยห่า พาทุกข์ จนจุกคอ....
.
ขอ..ความยุติธรรม นำสดใส
ด้วยหัวใจ ให้จริง ก็ยิ่งท้อ
โดนธงตั้ง สั่งมา น้ำตาคลอ
ไม่ร้องขอ ต่อชีวิต เลือกปลิดปลง....
.
ขอ..แค่นี้ มีไหม เคยให้เขา
ยัดเยียดเศร้า เอาผิด ด้วยพิษสง
คิดถดถอย ด้อยค่า พามึนงง
ใกล้จบลง ตรงหน้า ฆ่ากันเอง....
.
ขอ..ให้หยุด ผุดแผน ตามแค้นล่า
เหยียบประชา พายุ่ง มุ่งข่มเหง
ภาพแบ่งแยก แตกหัก ชักวังเวง
ไม่เหลือเพลง รักชาติ รอฟาดฟัน....
.
๓ บลา
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น