กู้แหลกลาญ บานเบอะ เลอะเทอะหนัก
แล้วยึกยัก หลักลอย เดินถอยหลัง
ล้วนคลุมเครือ เอื้อประโยชน์ ลิงโลดจัง
ประชาชน ทนฟัง หวังลมลม....
.
กี่ล้านล้าน หว่านโปรย ดั่งโหยหิว
งบละลิ่ว ปลิวว่อน ร่อนสุขสม
คนอดอยาก ปากหมอง ร้องระงม
ต้องซานซม ก้มหน้า น้ำตานอง....
.
พวกกันเอง เบ่งกล้าม เห่าหยามเหยียด
คนจนเครียด เบียดบัง ดั่งชั้นสอง
ตู้ปันสุข ปลุกใจ ให้ลำพอง
เสียงกึกก้อง ร้องร่ำไป ก็ไม่แล....
.
คนรอบตัว มัวหม่น ต้องทนหิว
งบละลิ่ว ปลิวลับ ขยับแผล
รอส่วนแบ่ง แฝงชั่ว เป็นตัวแปร
เน้นตอแหล แบมือ คือรางวัล....
.
ตู่ปันสุข ยุคมืด กำพืดโผล่
แสดงโชว์ โก้หรู ดูขบขัน
สรุปกู กู้แหลก แดกปากมัน
เน้นพวกกัน ปันแห่ง เหมือนแร้งคอย....
.
๓ บลา
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น