พวกสร้างภาพ มารยา หน้าตอแหล
ช่างเชือนแช บีบน้ำตา น่าสงสาร
แสดงละคร บัดซบ กลบสันดาน
สุดสามานย์ เหลวไหล จัญไรคน....
นอนปวดร้าว ทั้งคืน สะอื้นไห้
ช่างเฉไฉ สับปลับ ให้สับสน
หลอกสาวก โง่เง่า เศร้าบันดล
แล้ววกวน ป้ายสี อัปรีย์นัก....
บอกไม่มี คนตาย พูดง่ายนะ
ศพใครล่ะ? ที่เห็น เป็นประจักษ์
ยังหน้าด้าน พูดพร่ำ ทำยึกยัก
ระยำหนัก พวกตอแหล ไม่แคร์ใคร....
โถ..นักฆ่า หน้าบัดซบ คิดลบภาพ
แต่ตราบาป หมองหม่น ระคนไหว
ทำสะอื้น บีบน้ำตา ท่าจัญไร
หวังหลอกให้ พวกโง่งม ผสมโรง....
ญาติวีรชน เจ็บปวด แสนรวดร้าว
จากเรื่องราว ถูกฆ่า ณ ราชประสงค์
ผ่านปีกว่า ยังร้องไห้ ใจพะวง
กลัวจบลง แบบเงียบหาย เขาตายฟรี....
ยังมาเพิ่ม ความระยำ เหยียบย่ำเขา
หวังคิดเอา การเมือง เรื่องบัดสี
แล้วแก้เคล็ด ความชั่ว พวกตัวมี
ช่างอัปรีย์ สมพรรคเปรต ทุเรศคน....
๓ บลา / ๒๗ มิ.ย.๕๔
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น