แค่ได้ยิน ก็โอดโอย ร้องโหยหวน
หายใจออก หายใจเข้า เฝ้าคร่ำครวญ
จิตปั่นป่วน รุมเร้า ดั่งเผาไฟ....
กี่เดือนปี กี่เรื่องราว ก้าวไม่พ้น
วกเวียนวน แต่ร่ำร้อง จนหมองไหม้
คิดถึงแต่ ทักษิณ เกาะกินใจ
ยังเฉไฉ ว่าก้าวพ้น โธ่คนระยำ....
ค้าน..นิรโทษกรรม ตอกย้ำแน่น
เหมือนฝังแค้น ทุกท่วงท่า ช่างน่าขำ
เขาไม่ผิด ต้องหยัดยืน คืนยุติธรรม
ใช่ตอกย้ำ ผิดผิดผิด คิดไปเอง....
ส่วนพวกฆ่า ประชาชน เหล่าคนชั่ว
อย่าตีมั่ว ใช้วาจา มาข่มเหง
พวกตนผิด กลับเหยียบย่ำ ไม่ยำเกรง
แถมอวดเบ่ง วาดลีลา เพื่อท้าทาย....
เมื่อจงใจ ก้าวไม่พ้น ต้องทนทุกข์
ความสนุก สับสน จึงหล่นหาย
ส่วนคนรัก รอสมหวัง ตั้งมากมาย
เตรียมใจกาย วันสงกรานต์ เบิกบานเอย....
๓ บลา / ๗ เม.ย.๕๕
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น