เปิดประเด็น ยัดกัน มันได้เสีย
การศึกษา สมอ้าง ล้างลิ้นเลีย
เงินแป๊ะเจี๊ยะ แป๊ะเจี๊ยะ เจี๊ยะมานาน....
เนื้อนิ่่มๆ ของเด็ก เค๊กหวานหมู
ข้างๆ คูๆ บอกจุนเจือ เพื่อลูกหลาน
เงินไม่มา ฝันก็ล่ม ล้มกระดาน
ต้องซมซาน ก้มหน้า หาที่เรียน....
จึงกลายเป็น เศษอาหาร อันโอชะ
แพ้ชนะ ไม่อยากเล่า เอามาเขียน
พฤติกรรม เราต่างรู้ ดูจนเอียน
คงวนเวียน อีกหลายชาติ อนาถมนุษย์....
การศึกษา ช่วยเสริม เพิ่มความรู้
แต่อุดอู้ ผลประโยชน์ โคตรเลวสุด
จะมีใคร ที่ไหนหรือ คอยยื้อยุด
แล้วช่วยฉุด สร้างมัน ตามครรลอง....
จะกี่ยุค กี่สมัย ใครก็เห็น
เติมลำเค็ญ ทุกข์ทน จนหม่นหมอง
จำรวดร้าว ในหัวอก ผู้ปกครอง
สุดท้ายต้อง จ่ายแป๊ะเจี๊ยะ เกี๊ยะเซี๊ยะไป....
๓ บลา / ๒๘ พ.ค.๕๕
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น