ไม่ยำเกรง คนตาย หลายชีวิต
หรือเป็็นแค่ ความรู้สึก สำนึกผิด
เพื่อปกปิด ล้างมลทิน จบสิ้นกัน....
ยึดสนามบิน พวกสามานย์ ก่อการร้าย
ความฉิบหาย กระจายทั่ว มัวขบขัน
รัฐประหาร เห็นอยู่ ต่างรู้ทัน
หวังจะลบ ภาพนั้น หันปรองดอง....
อีกพวกชั่ว ที่สั่งฆ่า ประชาราษฎร์
ลุอำนาจ เข่นฆ่า ตราบาปสยอง
อย่าพึ่งอ้าง สิ่งนี่นั่น เป็นครรลอง
ควรตรึกตรอง เจตน์จำเพาะ เหมาะหรือยัง....
วีรชน ยังกู่ก้อง ร้องโหยหวน
เสียงคร่ำครวญ ร่ำไห้ ไร้ความหวัง
ยุติธรรม ย้ำถูกผิด อนิจจัง
หากมันพัง ครานี้ หมดที่พึ่ง....
ภาพปรองดอง กับคนเป็น เห็นแล้วปลื้ม
นับวันลืม เลือดน้ำตา ณ มุมหนึ่ง
เสียงคนตาย สะอื้นเศร้า เฝ้ารำพึง
สุดซาบซึ้ง สิ่งที่มอบ เพื่อตอบแทน....
๓ บลา / ๓๐ พ.ค.๕๕
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น