หวังผูกขาด กินเรียบ แล้วเหยียบซ้ำ
ชาวประชา หมองหม่น ทนรับกรรม
ยิ่งตอกย้ำ เมืองไทย ไร้ทิศทาง....
ทั้งยุแยง อวดโอ้ พูดโป้ปด
แล้วกำหนด ตั้งธง บรรจงสร้าง
ปากปรองดอง แต่ปองร้าย หมายอำพราง
หัวยันหาง มืดมน ทนทำใจ....
กล่าวหา..แก้รัฐธรรมนูญ เพิ่มพูนสนอง
หวังเปลี่ยนแปลง การปกครอง ติ๊งต๊องไหม
ทั้งขมขู่ จะยุบพรรค ชักยังไง
จนโยงใย กันทั่ว มั่วรายวัน....
จ้องทำลายรัฐสภา ว่าตกต่ำ
เลวระยำ ถ่อย-ทราม พูดหยามหยัน
หวังล้มรัฐ งัดไม้เด็ด ต้องเสร็จมัน
จนหวาดหวั่น ย่อยยับ แทบอับปาง....
เหมือนเผด็จการร้าย ชายโรคจิต
ไม่สนเรื่อง ถูกผิด คิดสะสาง
อคติล้วนๆ จวนหลงทาง
ที่เยื้องย่าง รวบรัด กัดประชาชน....
๓ บลา / ๑๓ มิ.ย.๕๕
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น