แต่ละฉาก ที่หยิยยก ช่างผกผัน
หูได้ยิน ปากได้พูด พิสูจน์กัน
จะสร้างสรรค์ หรือดีแตก แหกกฎเกณฑ์....
กุมอำนาจ ทาสเผด็จการ สามานย์ชัด
ริรวบรัด อำพราง ไม่ว่างเว้น
ใช้เล่ห์กล เฉือนเชือด อย่างเลือดเย็น
สมกากเดน อมนุษย์ สุดแสนเลว....
ยุติธรรม บิดเบี้ยว จนเลี้ยวเลาะ
ใคร? ยิ้มเยาะ พาตกต่ำ ดำดิ่งเหว
ฉีกครรลอง ให้ร้อนรุ่ม ดั่งสุมเปลว
สร้างแหลกเหลว แน่ชัด ขัดรัฐธรรมนูญ....
จิตสำนึก อย่าถาม ติดตามหา
คิดพึ่งพา จะย่อยยับ แล้วดับสูญ
ลุอำนาจ ของตน จนเพิ่มพูน
เติมคุกรุ่น ด้วยแผนชั่ว มั่วทั้งปี....
เห็นทาสแท้ แอบอ้าง ช่างน่าขัน
ความจำสั้น ยังเฉไฉ ไร้ศักดิ์ศรี
คนบ้านผม ฝากด่า "ว่าอัปรีย์"
พวกกาลี ทำลายบ้าน พวกผลาญเมือง....
๓ บลา / ๑๙ ก.ค.๕๕
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น