ถึงไม่แปลก แต่รำคาญ พวกมารสถุน
หวังเหยียบย่ำ ซ้ำทำลาย ให้เป็นจุล
จิตหมกมุ่น แต่ชั่วช้า คิดสารเลว....
ยามพวกมัน ลากรถถัง พังประเทศ
สันดานเปรต กลับเริงร่า พาดิ่งเหว
ทั้งสั่งฆ่า รุกไล่ สุมไฟเปลว
พวกแหลกเหลว กลับเชิดชู เอ็นดูมัน....
ตลกร้าย สว.ลาก พวกกากถ่อย
เติมด่างพร้อย ทุกผู้นาม คนหยามหยัน
กลับปิดตา โอบเอื้อ เพื่อช่วยกัน
อีกสารพัน เรื่องจัญไร เสือกไม่มอง....
พอนายก พูดความจริง ทุกสิ่งนั่น
กลับเพ้อฝัน ว่าขายชาติ บังอาจผยอง
ทยอยโผล่ โชว์หัวหาง อย่างช่ำชอง
ถึงคราวต้อง เอาให้อยู่ ดูมันตาย....
๓ บลา / ๓ พ.ค.๕๖
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น