เกมส์แว้งกัด ผองประชา น่าอดสู
ผลประโยชน์ ฉกฉวย ด้วยหลักกู
ลืมหมดแล้ว เคยต่อสู้ อยู่ด้วยกัน....
เป็นเชื้อไฟ อย่างดี ไม่มียั้ง
เสียงก้องดัง พวกผีห่า มาเย้ยหยัน
อุดมการณ์ เหมือนขาดผึง ถึงทางตัน
คิดยังไง ถึงดึงดัน ไม่หวั่นใคร....
ลืมหมดแล้ว วีรชน คนพลีร่าง
เลือดเป็นทาง หลั่งริน สิ้นสงสัย
ศพแล้วศพเล่า ที่เอาเปรียบ เหยียบย่ำไป
เห็นแก่ได้ ไร้ศักดิ์ศรี ไม่มียาง....
ขอสาปแช่ง พวกสุมไฟ ทำลายชาติ
แผนอุบาทว์ ที่วาดโชว์ เริ่มโผล่หาง
เกมส์กระสัน กลิ่นคาวเลือด ไม่เหือดจาง
เลยเข้าทาง พวกโสมม อย่างสมใจ....
๓ บลา / ๒๔ ต.ค.๕๖
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น