จากสุกเอา เผากิน ด้วยลิ้นเล่ห์
แล้วโมเม ข้างๆ คูๆ กูไม่สน
ยุติธรรม เลยล้มพับ เพราะอับจน
สู่วังวน คนชั่วช้า พาวุ่นวาย....
จากจบลง ธงที่ตั้ง สั่งโมฆะ
ไม่ลดละ พาติดหล่ม จนจมหาย
ประชาชน หม่นหมาง อย่างเดียวดาย
พวกมักง่าย มันซ่อนเร้น เห็นแก่ตัว....
จากบอยคอต เลือกตั้ง จนพังพาบ
สร้างรอยบาป ตราบชีวิต เพราะคิดชั่ว
อำนาจของ ผองชน ต้องหม่นมัว
ไม่หวั่นกลัว เพราะเส้นใหญ่ ให้ท้ายมัน....
ประชาธิปไตย ถูกปล้น จนย่อยยับ
เมืองอาภัพ เหมือนถูกสาป บาปมหันต์
รอเพลิงผลาญ ลุกโหม เข้าโรมรัน
ใกล้ถึงวัน เลือดนองแผ่นดิน หมดสิ้นไทย....
๓ บลา / ๒๕ มี.ค.๕๗
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น