ตีสองหน้า ด้วยวาทกรรม พร่ำตอแหล
ไม่เคยแคร์ ตนชั่วช้า น่าบัดสี
เล่นละคร หลอกสาวก ตลกสิ้นดี
เลวอัปรีย์ ฝังสายเลือด ไม่เหือดจาง....
ขอโอกาส มาดพระเอก เสกมนตร์ขลัง
ยิ่งเพ้อคลั่ง พูดอวดโอ้ ยิ่งโผล่หาง
พรรคขี้แพ้ สุดมืดมน สิ้นหนทาง
หมดคำอ้าง พวกตนดี มีคุณธรรม....
เห็นทาสแท้ เต็มตา แค่หมาเห่า
หลอกโคตรเหง้า สาวกโง่ โชว์ความขำ
แผนชั่วๆ พวกจัญไร จิตใจดำ
เลวระยำ ไม่จบไม่สิ้น จากลิ้นลวง....
จะชาตินี้ หรือชาติหน้า จงอย่าหวัง
เชิญคลุ้มคลั่ง วิกลจริต เหมือนติดบ่วง
นับถอยหลัง วันฉิบฉาย ตายยกพวง
ชนทั้งปวง สั่งสอนแน่..ให้แพ้..ตลอดกาล....
๓ บลา / ๒๘ เม.ย.๕๗
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น