วันเวลา..หมุนเวียน..แล้วเปลี่ยนผัน
ไม่สำคัญ..เท่ามนุษย์..สุดสับสน
หวังเป็นหนึ่ง..ที่พึ่งพา..ประชาชน
กลับทำตน..ดั่งจิ้งจก..ตลกนัก....
ยอมเลาะเลื้อย..เฉื่อยชา..หาเศษเหลือ
ด้วยหวังเพื่อ..พวกตน..ได้พ้นปลัก
ยิ่งเห็นภาพ..ยิ่งหดหู่..ผู้พิทักษ์ฯ
จากเคยรัก..เป็นหมดหวัง..รังเกียจแทน....
เอ้า...ร้องพร้อมกัน อีกครั้งหนึ่ง
เกียรติตำรวจของไทย..เกียรติวินัยกล้าหาญมั่นคง...#!$%
๓ บลา
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น