พวกเดียวกัน มันก็รอด กอดมือแน่น
ยุติธรรม หล่นหาย ณ ตายแลนด์
ทั่วเขตแดน ร้อนระอุ ปะทุไฟ....
นักการเมือง ไม่รอคิด ผิดแต่เกิด
ส่วนนายทุน มันล้ำเลิศ ประเสริฐใส
สั่งให้ผอด มึงต้องผิด อย่าคิดไกล
คนของกู ต้องอุ้มไว้ ให้นานนม....
กี่ยุค..ก็มืดมน จนเหลวแหลก
บ้านเมืองแตก เพิ่มรอยร้าว คราวขื่นขม
มีอำนาจ ก็สาดโคลน จนโสมม
เรื่องล่มจม ไม่ต้องขอ โปรดรอดู....
๓ บลา
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น