รับไปก่อน ดีแน่ แก้ทีหลัง
คำหวานซึ้ง ตรึงจัง ฟังเพราะหู
พอคืนวัน ผันเปลี่ยน เฮี้ยนน่าดู
ไม่สน..ไม่รับรู้ กูพูดอะไร....
ถึงฤกษ์งาม ยามดี นาทีเหมาะ
คำฉอเลาะ เพราะพริ้ง แสนยิ่งใหญ่
คืนความสุข สู่พี่น้อง เพื่อนพ้องไทย
แต่ประชาธิปไตย เอาไว้ก่อน....
ช่างวนไป เวียนมา น่าปวดหัว
เรื่องใกล้ตัว กลับซ้ำรอย คอยหลอกหลอน
ความจริงใจ มีหรือเปล่า เฝ้าวิงวอน
ลองคิดย้อน อันเก่าดู ก็สูทำ....
ประชาชี นั่งหงอ ไม่รอลุ้น
บาปหรือบุญ ชนะ-แพ้ แค่ขำๆ
บทสุดท้าย หมายมั่น นั่นประจำ
นิรโทษกรรม ทุกสิ่งอย่าง ช่างง่ายดี....
๓ บลา / ๙ ก.ค.๕๗
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น