.
หวังสืบทอด กอดแน่น แค้นเคืองหนัก
เดินจมปลัก ในวังวน คนบัดสี
วันแรกปล้น ทำอ้อล้อ พอดูดี
พอนานวัน เป็นเยี่ยงนี้ อัปรีย์เลว....
.
ไหน..ปรองดอง แน่วแน่ แก้แบ่งแยก
มีแต่แหลก แตกสลาย กลายเป็นเหลว
แถมเดินหน้า ยัดไส้ สุมไฟเปลว
พาดิ่งเหว ทั้งกะลา น่าเศร้าใจ....
.
รู้ทั้งรู้ ยังกลอกกลิ้ง เหมือนลิงหลอก
ยื่นดาบหอก เหยียบบ่าหัว ทำตัวใหญ่
รวบเบ็ดเสร็จ เผด็จการ ให้นานไป
แผนจัญไร หายนะ พาล่มจม....
.
๓ บลา
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น