.
บทกวีและคำเขียนโดย...คุณ ทองลำอู่ ชโลมจันทน์
.
".....แว้งกัด....."
.
๑)...เพียงยินเสียงเคาะกะลาหมาระริก
หูกระดิกหางกระดกผงกหัว
ลิ้นชโลมลากเลียเสียทั้งตัว
สลับขั้วสลัดข้างช่างเดนคน
.
๒)...ลืมหยาดเหงื่อไคลคราบอาบคาวเลือด
ที่เขาเชือดเพื่อนพ้องบนท้องถนน
ทิ้งน้ำตาคราผองต้องผจญ
คำบอกบนสาบานแค่ถ่านไฟ
.
๓)...อุดมการณ์ผ่านมาแค่หน้าฉาก
เบื้องหลักซากอัปรีย์ที่สาไถย
แฝงสันดานทรยศคดจัญไร
ฝังลึกในหลืบกมลบนเศษเดน
.
๔)...เรือนอยู่ดีมีแรงยังแว้งกัด
มิต่างสัตว์กิ้งกือหรือจิ้งเหลน
ลาหลักการกำหนดละกฎเกณฑ์
จึงโอนเอนเหมือนหลักปักอาจม
.
๕)..เค้าสำรอกกากอาหารหว่านให้แดก
เลยเที่ยวแหวกมูตรคูถดูดเสียงขรม
กลับก้มหัวเอมอิ่มปริ่มอารมณ์
ยอมจ่อมจมลูบไล้ใต้ส้นตีน.
.
.....ที่จริงไม่อยากให้ความสำคัญกับไอ้นี่มากนัก แต่เห็นมันแว้งกัดเสื้อแดงและแว้งกัดเพื่อไทยแล้วอดไม่ได้ แน่ใจเหรอว่า คนโคราชเชื่อฟังมึงหมด ที่พูดไป โคราช มี ๓๒ อำเภอ เชื่อฟังมึงหมดเลยเหรอ สำคัญตัวเองขนาดนั้น วิสัยของลูกผู้ชาย วิถีนักเลงเค้าต้องรู้จักให้เกียรติกัน ต้องรักษาคำพูด......นี่มาว่าพี่น้องแดง มาแว้งกัดเพื่อไทย รับไม่ได้จริงๆ
.
ขอบคุณท่าน ทองลำอู่ ชโลมจันทน์
.
๓ บลา
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น