"....เงาอำมหิต...."
.
๑)....ใต้เงางุ้มอำมหิต
กี่ชีวิตวอดลับดับเป็นศพ
หากไม่ยอมค้อมจิตคิดคำรบ
มีจุดจบคือเหวห้วงช่วงนรก
.
๒)...กี่หยาดเลือดเชือดเถือเนื้อพิราบ
ที่พังพาบถูกสับจับถลก
แต่มีวอมากมายให้คางคก
หากยอยกยอบย่อต่อเดนมนุษย์
.
๓)...วาดกวีร่ายดั้นกี่พันบท
จนหมึกหมดโถมถามหาสมุทร
เพื่อทวงคืนยุติธรรมอันชำรุด
มิอาจหยุดฆาตกรรมแห่งสำนึก
.
๔)...แว่วเพรียกพร่ำร่ำร้องของพลัดพราก
สะท้อนจากโลหิตปิดผนึก
พร้อมซากเถ้าฝังกลบภพเบื้องลึก
ตกผลึกเป็นเหยื่อเพื่อเสพสุข
.
๕)...สร้างศรัทธาอำพรางเข้าวางครอบ
แล้วตีกรอบกฏเกณฑ์เล่นสนุก
บนหลังชนต่ำชั้นนั้นแสนทุกข์
ทุรยุครัดรึงจึงปรากฏ
.
๖)....ในดินแดนแถนเถื่อนอมฤต
จึงนิมิตภาพหวาดหวั่นสลด
เซ่นสังเวยผีห่าน่ารันทด
จึงปลิดปลดชีพคนจนถ้วนครบ
.
เขียนคำร้อยกรองโดย ท่าน ทองลำอู่ ชโลมจันทน์
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น