ลืมที่นี่ มีคนตาย ขายอุดมคติ
ใจเริ่มปริ ทวงอำนาจ ที่วาดหวัง
สร้างรอยร้าว ต่อเติม เพิ่มความชัง
ลืมพลัง ลืมรอยเลือด และน้ำตา....
เห็นกระดูก ชิ้นใหญ่ ตั้งใจงับ
เริ่มสับปลับ สับสน จนไร้ค่า
ลืมคืนวัน ร่วมสู้ คู่เคียงมา
ฤ ผีห่า สิงร่าง อำพรางตน....
มันเสียดแทง ความรู้สึก กว่านึกฝัน
อำนาจมัน เย้ายวน ชวนสับสน
เข้ายื้อแย่ง โธ่เอ๋ย นี่หรือคน
ช่างวกวน เปลี่ยนผัน ทันท่วงที....
ไม่สงสาร เหล่าวีรชน คนแอบเห็น
เลือดน้ำตา ไหลกระเซ็น จนเป็นผี
อุดมการณ์ สานให้ จนได้ดี
มาวันนี้ กลับลืมเลือน ไม่เหมือนเดิม....
คิดให้ดี เถิดเพื่อน ย้ำเตือนไว้
แม้นอยากดี อยากได้ ใช่ฮึกเหิม
เสียงทะเลาะ ดังลั่น มันคอยเติม
ยิ่งมาเพิ่ม ความแค้น จนแน่นใจ....
ชนะมาร ยกแรก เริ่มแตกแถว
คิดแหวกแนว ร้อยเล่ห์ ทำเฉไฉ
เผยทาสแท้ ที่เห็น จนเป็นไป
ขอได้ไหม..สงสารเขา..เหล่าวีรชน....
๓ บลา / ๙ ก.ค.๕๔
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น