ไม่สิ้นสุด ความเฉไฉ ไร้ศักดิ์ศรี
คนทั้งเมือง เห็นกันทั่ว ใครชั่วดี
ภาพอัปรีย์ จึงโจ่งแจ้ง แสดงละคร....
รักเมืองไทย สุดกำลัง หวังเดินหน้า
ช่วยนำพา ให้วันนี้ ดีกว่าก่อน
ต่างรู้ชัด ใครเป็นใคร ไม่สังวรณ์
คิดเห่าหอน หลอกประชา ช่างน่าอาย.....
ภาพอิจฉา ตาร้อน สะท้อนอก
ดั่งนรก ลงทัณฑ์ มันฉิบหาย
เต้นเร่าๆ กู่ก้อง ร้องเป็นฟาย
ทุรนทุราย เหมือนติดบ่วง ทุกท่วงที....
เสียงกรีดร้อง ของพวกเปรต ทุเรศนัก
มันยึกยัก ย้อนยอก หลอกเหมือนผี
เอาแต่คิด วกวน คนกาลี
สร้างบัดสี ด้วยจิกตอด ตลอดกาล....
เหลือแค่ภาพ มารยา พวกสาไถย
ที่จงใจ รุกคืบ คอยสืบสาน
ยิ่งตอกย้ำ รอยบาป ภาพสามานย์
พวกหน้าด้าน ยิ่งย่อยยับ พับลงคลอง....
๓ บลา / ๑๕ ก.พ.๕๕
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น