เวทีงามจรัสฟ้า.....เรืองรอง
อวดแต่งคนพิศมอง......ท่วมท้น
น้ำตาเพื่อนเจิ่งนอง......เจ็บลึก
อยากหลบไปให้พ้น......เข็ดแล้วคำคน
อวดแต่งคนพิศมอง......ท่วมท้น
น้ำตาเพื่อนเจิ่งนอง......เจ็บลึก
อยากหลบไปให้พ้น......เข็ดแล้วคำคน
รอยยิ้ม เสียงหัวเราะ.....ช่างพอเหมาะ สราญรื่น
ลืมแล้ว ภาพล้มครืน.....โปรยยาหอม อิ่มสุขใจ
ลืมแล้ว ภาพล้มครืน.....โปรยยาหอม อิ่มสุขใจ
เลือดเพื่อน เคยรินหยด.....ลืมให้หมด ใครหน้าไหน
ลืม ลืม ลืมให้ไว.....สไนเปอร์ เจาะร่างชน
ลืม ลืม ลืมให้ไว.....สไนเปอร์ เจาะร่างชน
ลืมเถิด ใครสั่งฆ่า.....ลืมเวลา ทุกข์หมองหม่น
ลืมซะ ลืมทุกคน.....ลืมหยดเลือด และน้ำตา
ลืมซะ ลืมทุกคน.....ลืมหยดเลือด และน้ำตา
เวที ล่มสลาย.....ปีศาจกราย มาผลาญล่า
ที่แท้ ภาพมายา.....เกมส์จบแล้ว เก็บเวที
ที่แท้ ภาพมายา.....เกมส์จบแล้ว เก็บเวที
๓ บลา / วันอาทิตย์สีแดง ๑๒ ก.พ.๕๕
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น