ผู้เยี่ยมชม

วันอาทิตย์ที่ 18 มีนาคม พ.ศ. 2555

คิดถึงดอกไม้เหล็ก....วันอาทิตย์สีแดง ๑๘ มี.ค.๕๕

แม้เหงื่อกาย ไหลหยด รดเปื้อนหน้า
แม้เหนื่อยล้า แค่ไหน ไม่เคยท้อ
แม้เคยเจ็บ ปวดช้ำ น้ำตาคลอ
ไม่เคยรอ แห้งเหี่ยว อยู่เดียวดาย....


โดนแสงแดด แผดไหม้ หัวใจแป้ว
กี่วันแล้ว เธอเร่งยุด สู่จุดหมาย
แม้ท้องหิว ตาพร่ามัว ไม่กลัวตาย
ยังไว้ลาย หญิงแกร่ง แห่งเสรี....


สายลมพัด ต้องกาย เมื่อสายแล้ว
ไม่เห็นแวว เธอพราก เดินจากหนี
ดุจหัวใจ นักรบงาม นามวีรสตรี
ซึ่งมากมี เหลือล้น คนเสื้อแดง....


ขอขอบคุณ จากใจ ดอกไม้เหล็ก
ฝันเล็กเล็ก ส่งไป ไว้ทอแสง
ส่งความหวัง ต่อเติม เพื่อเพิ่มแรง
สาวเสื้อแดง แกร่งกล้า ผู้ท้าทาย....


ขอให้สวย สดใส ในวันสู้
ขอให้อยู่ เคียงข้าง ไม่ห่างหาย
ขอให้เธอ งามเด่น เป็นประกาย
สู่จุดหมาย แห่งชัย ดอกไม้เหล็ก.....


๓ บลา (เบญจมาศสีขาว) ๑๘ มี.ค.๕๕

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น