เติมคุกรุ่น ฝังราก มากปัญหา
เป็นร้อยเล่ห์ อมนุษย์ สุดมารยา
เลวเกินกว่า เขียนบรรยาย ขยายคำ....
ยังสมสู่ กอดคอ ก่อวิบัติ
เลวกว่าสัตว์ แสนเวทนา ช่างน่าขำ
คนมองออก ไอ้พวกนี้ อัปรีย์ระยำ
จิตใจต่ำ น่าสมเพช กว่าเศษธุลี....
แพ้ทั้งปี ยังชวนตี ไอ้ขี้ครอก
คำสำรอก ก่นด่า น่าบัดสี
แค่ละคร ต่ำช้า หน้าเวที
แต่หลังฉาก แอบจู๋จี๋ กาลีนัก....
แล้วกอดคอ ขวางปรองดอง สนองกิเลส
สันดานเปรต ชนรู้เห็น เป็นประจักษ์
เหิ้ยกอดเหิ้ย เลวระยำ ทำคึกคัก
พวกดีดัก ก็ตามโอ่ โง่ทั้งปี....
สงครามมัน ครั้งสุดท้าย ฉิบหายแน่
ไม่เพียงแต่ มันขาดวิ่น สิ้นศักดิ์ศรี
จุดไม่ติด แล้วหนอ พอกันที
ฉากสุดท้าย ไม่ตายดี ยี้ทั้งเมือง....
๓ บลา / ๑ มิ.ย.๕๕
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น