ดั่งหมาหอน หลงเงา เฝ้าเพ้อฝัน
เมื่อคนชั่ว เดินถึง ซึ่งทางตัน
ด้วยหวาดหวั่น พรั่นพรึง จึงลนลาน....
สารพัด จะพลิกลิ้น ดิ้นไม่หยุด
หวังยื้อยุด อำนาจชั่ว กลัวหักหาญ
หลอกได้แค่ พวกโง่ๆ โชว์สามานย์
เผยสันดาน ต่ำทราม หยามประชา....
ฝั่งหนึ่งยัง แค้นเคือง คิดเรื่องชั่ว
หวังชุบตัว ให้พ้นผิด คิดบ้าๆ
ฝั่งหนึ่ง..ทำด้วยใจ ให้เวลา
ทั้งเยียวยา ฟื้นฟู เฝ้าดูแล....
ขอถามหน่อย น้ำ-น้ำมัน เข้ากันหรือ
ถึงดึงดื้อ เฉไฉ ไม่แยแส
แค่ละคร น้ำเน่า ใครเล่าแคร์
ปรองดองแน่ หากคิดดี มียุติธรรม....
๓ บลา / ๔ ม.ค.๕๖
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น