มีสารพัด สัตว์สงวน ร้องหวนโหย
ต่างหน้าบึ้ง ขึ้งพิโรธ เสียงโอดโอย
ความจริงโปรย ดั่งยาพิษ พิชิตมาร....
นี่แหละหนอ ตอแหลแลนด์ ดินแดนเถื่อน
แสร้งลืมเลือน ความวิบัติ รัฐประหาร
ยามแผ่นดิน แตกแยก จนแหลกราญ
พวกสามานย์ กลับดี๊ด๊า พาชื่นชม....
คนถูกฆ่า กลางเมือง นั่นเรื่องใหญ่
พวกจัญไร กลับเงียบงัน พลันทับถม
แถมชูคอ ยิ้มร่า สุขอารมณ์
เมืองโสมม คนใจต่ำ ระยำจริง....
จึงเดินหน้า กู่ร้อง เพื่อฟ้องโลก
ความวิปโยค จากใคร? ในทุกสิ่ง
เสียงร้องลั่น พวกกากเดน เต้นเหมือนลิง
แล้วจมดิ่ง ค่อยๆ หาย ตายล้างบาง....
๓ บลา / ๒ พ.ค.๕๖
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น