เปรียบนารี ขี่ม้าขาว ผู้พราวใส
เกริกเกรียงไกร เลื่องลือนาม ตามเห็น
ความเหนื่อยล้า มารุมเร้า ทั้งเช้าเย็น
ยังยืนเด่น ยิ้มร่า อย่างท้าทาย....
ถูกข่มขู่ คุกคาม ถูกหยามหยัน
ยังกัดฟัน สู้ทุกที่ ไม่หนีหาย
ไม่เคยมี ความอุนแอบ มาแนบกาย
มีแต่ร้าย ถาโถม โหมทวี....
ดอกไม้สวย เบ่งบาน สะท้านหวาม
แผ่ความงาม ยามยิ้มแย้ม แต่งแต้มสี
กี่ล้านคำ ย้ำเหตุผล ของคนดี
รู้หน้าที่ รู้แบ่งแยก จำแนกงาน....
อยากรู้ "เหล็ก" คิดมากไหม ดอกไม้ถาม
หรือวางแผน พยายาม ตามหักหาญ
ไม่อยากเหมือน..พี่ชายฉัน เมื่อวันวาน
ถูกรุกราน จาก"เหล็ก" ระยำ ตามย่ำยี....
อยากเห็น"เหล็ก" รู้หน้าที่ มีความคิด
รู้ถูกผิด รู้รัก ในศักดิ์ศรี
ขอเพียง"เหล็ก" หยุดคุกคาม ตามราวี
เมืองไทยนี้ จะผ่องผุด ดุจแสงทอง....
จะร่วมต่อต้านรัฐประหารทุกชาติไป
๓ บลา / วันอาทิตย์สีแดง ๔ พ.ค.๕๗
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น