รู้ว่าเพื่อน..เหนื่อยล้า..แสนสาหัส
สารพัด..เรื่องรุมเร้า..เข้าถาโถม
สิ่งดีๆ..ที่หวัง..เหมือนพังโครม
ความทุกข์โหม..ซัดกระหน่ำ..ช้ำดวงแด....
ป้ายน้ำตา..บ่าไหลย้อย..คอยวาสนา
หวังพึ่งพา..ใครเขา..ยามเราแพ้
กันและกัน..มีแต่เรา..เฝ้าดูแล
คงไม่แย่..กว่าเป็นอยู่..ค่อยสู้ไป....
๓ บลา
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น