เกิดมาจน ต่ำต้อย ด้อยวาสนา
เลือดน้ำตา บ่าริน ไม่สิ้นสาย
ถูกเหยียบย่ำ ซ้ำหม่น จนแทบตาย
ผิดที่ได้ อยู่ร่วมถิ่น แผ่นดินนี้....
ไล่กดหัว แยกชนชั้น แยกวรรณะ
แล้วผลักผละ ให้ดับดิ้น สิ้นศักดิ์ศรี
อย่าลืมตา อ้าปาก อยากอยู่ดี
ชั่วชีวี ต้องดักดาน คลานใต้ตีน....
อุ้มเจ้าขุน มูลนาย สบายเฉิบ
ชุบมือเปิบ สุขรื่นรมย์ สมถวิล
ประเคนมอบ กอบโกย โบกโบยบิน
แล้วเหยียดหมิ่น คนชั้นต่ำ ไล่ย่ำยี....
เราจะอยู่ อย่างไร ไทยทั้งผอง
น้ำตานอง เขาจงใจ ไล่กดขี่
ประชาชน หม่นไหม้ ไร้สามัคคี
สิ่งเดียวที่ ใกล้เข้ามา ฆ่ากันเอง....
๓ บลา/๑๐ มิ.ย.๕๘
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น