.
วาทกรรม สำส่อน เหมือนอ่อนหัด
กาลวิบัติ ลัดคิว ละลิ่วผล
โบราณกล่าว เล่าว่า ปากพาจน
ก็สัปดน คนคิด ถึงจิตใจ....
.
เก็กหล่อเห่า เล่าแจ้ง แสดงบท
ว่ากูสด จดจ้อง ครรลองใหม่
ยอมอดอยาก ปากมอม มิยอมใคร
ด้วยหวังให้ แม่ยก ซบอกตน....
.
ระเบิดเอง เบ่งกล้าม เทียวหยามหยัน
ก็พวกกัน ฝันเฟื่อง เรื่องสับสน
กลายเป็นหมา หัวเน่า อับเฉาจน
ต้องดิ้นรน หนทาง จะย่างเดิน....
.
ลูกพรรคเห็น บริบท คืออดแดก
ปากสาแหรก แบกทุกข์ สุขห่างเหิน
รอละคร ตอนใหม่ ใช่มองเมิน
ไม่ต้องเขิน พวกเดียวกัน ทั้งมัน-มึง....
.
๓ บลา
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น