สร้างด่างพร้อย ให้สภา น่าสมเพช
คุณค่าควร พวกมารยา ว่าพรรคเปรต
ความทุเรศ แผ่ขยาย ขจายขจร....
ทั้งขว้างแฟ้ม ลากเก้าอี้ ปรี่ทำร้าย
ช่างน่าอาย พวกระยำ ทำเห่าหอน
ยังตีหน้า เฉไฉ ไม่สังวรณ์
คำยอกย้อน ที่สำราก สุดกากเดน....
เรายึดมั่น ระบอบรัฐสภา ที่ว่าไว้
คำจัญไร จากเล่ห์ลิ้น ดินเห็นๆ
ทั้งหัวหงอก หัวดำ ช่างทำเป็น
แถมซ่อนเร้น แอบยกหาง อำพรางตัว....
หากจะกู้ ภาพลักษณ์ จักฉุกคิด
ฝ่าวิกฤติ พวกสัปดน จากคนชั่ว
ยิ่งดิ่งเหว ยิ่งเฉยชา ยิ่งน่ากลัว
ตาพร่ามัว อุ้มซาตาน มานานปี....
หากหวังลบ ตราบาป กู้ภาพลักษณ์
ให้ประจักษ์ สลักสวย ด้วยศักดิ์ศรี
จับมันขว้าง ออกไป ไอ้กาลี
ยึดเก้าอี้ มันคืนมา ช้าอยู่ใย....
๓ บลา / ๑๓ ส.ค.๕๕
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น