คนตายเกลื่อน ยังเฉื่อยชา พากันเฉย
โน่นก็ฆ่า นี่ก็ยิง นิ่งเหมือนเคย
พิโธ่เอ๋ย นี่แหละหนา เขาว่าคน....
ยังเฉยชา กับความตาย หายนะ
เห็นไหมล่ะ อาชญากรรม ซ้ำปี้ป่น
เสียงปืนดัง ยังคุกรุ่น วุ่นเวียนวน
แม้ไม่สน แต่รู้ไหม มันใกล้ตัว....
นี่แหละหนอ ใจมนุษย์ สุดหยั่งถึง
พวกกูมึง แบ่งแยกเส้น ไม่เห็นหัว
ทั้งแก่งแย่ง สร้างวิบัติ ซัดกันนัว
แข่งทำชั่ว มีที่นี่ ประเทศไทย....
หลายชีวิต ถูกปลิดฆ่า ณ เมืองหลวง
พวกสมองกลวง กลับนิ่งเฉย เคยเห็นไหม
ตามืดบอด คิดแต่ชั่ว มั่วร่ำไป
แถมเฉไฉ ถูกปั่นหู ไม่รู้จริง....
อาชญากรรม ลุกลาม ตามที่เห็น
สร้างทุกข์เข็ญ หม่นมัว กว่าผีสิง
สังคมไทย ยังกลิ้งกลอก หลอกเหมือนลิง
แล้วทุกสิ่ง จะไม่เหลือ เมื่อสายไป....
๓ บลา / ๒๔ ส.ค.๕๕
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น