ห้าปีเศษ ถูกผูกมัด จากรัฐประหาร
ร้อยสิบเอ็ด คือตำนาน มารจับขัง
ผลพวงบาป ปี ๔๙ ช่างเศร้าจัง
ดีที่ยัง ไม่ท้อ รอพ้นภัย....
ตามหอมกลิ่น เสรีภาพ ระนาบฝัน
ดุจแสงจันทร์ พร่างพราว ดาวสดใส
เลือดน้ำตา ที่รินหยด รดดวงใจ
เริ่มต้นใหม่ พร้อมเดินหน้า ร่วมฝ่าฟัน....
โชคดีแล้ว ที่หลุดพ้น ลืมหม่นทุกข์
แล้วเดินหน้า ร่วมปลอบปลุก เติมสุขสันต์
เสียงแซ่ซ้อง ชื่นมื่น สุดตื้นตัน
ต่างรอวัน พ้นภัย ได้เสรี....
หวังนำพา บ้านเมือง รุ่งเรืองไสว
ให้ก้าวไกล แจ่มประจักษ์ ด้วยศักดิ์ศรี
ให้พี่น้อง ทั่วถิ่น อยู่กินดี
ยุติธรรม บังเกิดมี ทุกที่ไทย....
ร่วมแสดงความยินดี มีอิสรภาพ
แม้ตราบาป ไม่อาจลบ จบสิ้นได้
ส่งกลอนนี้ เป็นความหวัง กำลังใจ
เพื่อเริ่มต้น สร้างเมืองไทย ให้รุ่งเรือง....
๓ บลา / ๓๑ พ.ค.๕๕
