เป็นความโง่ ดีดัก พรรคจอมเสี้ยม
จึงจัดเตรียม เรื่องมายา สุดสาไถย
หวังยุแหย่ แบ่งแยก แล้วแตกไป
พรรคจัญไร ชั่วช้า พรรคสารเลว....
ฆ่าคนตาย นับร้อย ยังคอยเสี้ยม
สาวกเหี้ยม ยังดาหน้า พาดิ่งเหว
ออกเห่าหอน ใส่ไคล้ สุมไฟเปลว
สร้างแหลกเหลว ชั่วโฉด โคตรระยำ....
แล้วเอาเรื่อง คนตาย ทำร้ายต่อ
ขุดลวงล่อ คนเป็น เห็นแล้วขำ
พวกฆาตกร วิปริต จิตใจดำ
ช่างกล้าทำ ทวนกระแส แย่ทั้งปี....
สร้างเรื่องเสี้ยม มุ่งหมาย ทำลายล้าง
ใช้ข้ออ้าง สารพัด สุดบัดสี
เอาคนตาย มาร้องร่ำ พูดย่ำยี
พวกอัปรีย์ จอมเสี้ยม มันเตรียมมา....
ต้องเอาคน สั่งฆ่า มาลงโทษ
พวกใจโฉด ชาติชั่ว มั่วนักหนา
ไม่มีทาง จะแยกร่าง อำพรางตา
คนสั่งฆ่า..ต้องรับโทษทัณฑ์..ที่มันทำ....
๓ บลา / ๓๐ เม.ย.๕๕
ดวงตาพริ้ม..ยิ้มงาม..ยามชม้าย
ทอประกาย..สิ่งหวัง..พลังฝัน
ความเดือดแค้น..สุมไว้..ในอกพลัน
เหลืออดกลั้น..เผยอรับ..กับมารยา....
ลมร้อนผ่าว..พัดแผ่ว..แล้ววูบวาบ
รอยตราบาป..สยดสยอง..ร้องโหยหา
ให้ทดแทน..ความหม่นหมอง..นองน้ำตา
แล้วเชิดหน้า..ว่ากูนี้..มีบุญคุณ....
รายรอบข้าง..บ่างช่างยุ..กุเรื่องเท็จ
ยังหมกเม็ด..ฉกฉวย..ด้วยสมุน
ภาพหน้าเนื้อ..ใจเสือ..ทำเกื้อกูล
แสร้งอบอุ่น..เหมือนโอบกอด..ตลอดกาล....
วันอาทิตย์..สีแดง..สาดแสงหม่น
ท้าทายคน..เคยรัก..ร่วมถักสาน
เห็นดอกไม้..ที่ถือ..ในมือมาร
ยิ่งร้าวราน..น้ำตาเล็ด..เสร็จมันแล้ว....
๓ บลา / วันอาทิตย์สีแดง ๒๙ เม.ย.๕๕
ความร้อน..แผ่ทั่วถิ่น แผ่นดินระอุ
เดือดปะทุ ร้อนเร่า ดุจเผาไหม้
ไฟใต้ดิน เดือดดาล สักปานใด
ไม่เท่าไฟ คลั่งแค้น แน่นสุมทรวง....
กุเรื่องเท็จ เพื่อใส่ร้าย ทำลายล้าง
เป็นข้ออ้าง ยิ่งชัด เพื่อขัดขวาง
สลิ่มชั่ว พวกระยำ คิดอำพราง
เพื่อ"ปิด"ทาง บ้านเมืองนี้ มีร่มเย็น....
ยื้อแก้..รัฐธรรมนูญ เพิ่มพูนเงื่อน
เปิดปมเลื่อน อุดอู้ ซ้ำขู่เข็ญ
โน่น นี่ นั่น ช่างสรรหา ทำหน้าเป็น
ชั่วเห็นๆ พวกตัวถ่วง จากบ่วงมาร....
พันธหมา หน้าระรื่น ยื่นถอดถอน
ไม่สังวรณ์ จ้องรุมเร้า เข้าหักหาญ
เดนนรก กุ๊ยข้างถนน คนอันธพาล
สืบสันดาน สุดแสนชั่ว ตัวจัญไร....
ไฟใต้ดิน ระอุทั่ว ทุกหัวระแหง
ยิ่งร้อนแรง เลื่อน-ลั่น ยิ่งหวั่นไหว
เติมคลั่งแค้น ให้ร้อนรุ่ม ดั่งสุมไฟ
อยู่ที่ใคร จะผันผ่าน สู่วันดี....
๓ บลา / ๒๘ เม.ย.๕๕
เครือข่าย โยงใย ถึงในคุก
ต้องรีบรุก รื้อ ล้าง สะสางด่วน
ผลประโยชน์ ทั้งนั้น มันเย้ายวน
อย่าไปสน เสียงโหยหวน รบกวนใจ....
ต้องเปิดเผย ความจริง สิ่งโสโครก
ที่วิปโยค ฝังลึก ผนึกไว้
บ่อนทำลาย เยาวชน และคนไทย
ทั้งยาบ้า ยาไอซ์ ในแดนคุก....
ต้องถอนราก ถอนโคน โค่นอำนาจ
พวกอุบาทว์ ฟาดกันเพลิน เกินสนุก
กี่ปีเดือน เลื่อนผ่าน นานหลายยุค
ต้องรีบรุก เปิดแสดง แถลงการณ์....
มันเป็นเรื่อง พวกคนชั่ว ไม่กลัวหรอก
แค่เปลือกนอก บอกคดี นี้ประหาร
แต่ความจริง ลดโทษ ตามโปรดปราณ
สร้างตำนาน ผูกขาด อำนาจเงิน....
ลุย รื้อ ล้าง ต่อไป อย่าได้หวั่น
เราช่วยกัน ร่วมกำจัด อย่าขัดเขิน
ล้างโสโครก แม้ยุ่งยาก ลำบากเกิน
เราต้องเดิน ลุย รื้อ ล้าง อย่างจริงจัง....
๓ บลา / ๒๗ เม.ย.๕๕
เห็นตำตา ตำใจ..ใครคนนั้น
จากคืนวัน รวดร้าว เศร้าสุดแสน
ยังฝังลึก ความอดสู ถูกดูแคลน
กลายเป็นแค้น ฝังใจ ไม่ลืมเลือน....
พรล้ำเลิศ ประเสริฐศรี มีไหมหนอ?
หวังเกิดก่อ บันดาลได้ หาใครเหมือน
มอบให้หนู ด้วยจิต..ไม่บิดเบือน
กลัวแชเชือน เฉไฉ ให้คอยนาน....
เหล่านักโทษ 1 1 2 รอความหวัง
แล้วลบล้าง ผลพวง บ่วงรัฐประหาร
ผู้ต้องขัง นปช. รออีกบาน
ปล่อยกลับบ้าน หากท่านนี้ มีเมตตา....
หยุดยุติธรรม ฉีกครรลอง สองมาตรฐาน
ชนทุกบ้าน มองเห็น เช่นนั้นหนา
เรื่องสลาย การชุมนุม ยังสุมอุรา
อีกความจริง การเข่นฆ่า ประชาชน....
แก้รัฐธรรมนูญ ควรเดินหน้า อย่าขัดขวาง
หยุดล่อลวง การปรองดอง สนองผล
พรดีๆ จะเกิดได้ ในบันดล
อยู่ที่คน จะให้พร ย้อนดูตัว....
๓ บลา / ๒๖ เม.ย.๕๕
ณ ปทุมธานี...
คนอวดดี พลาดท่า พาเสียหาย
แถมดูถูก ชาวประชา ว่าของตาย
เลยหน้าหงาย ถูกสั่งสอน ย้อนเข้าตัว....
เหมือนสุนัข กับเงา เฝ้าชะเง้อ
หลงเพ้อเจ้อ ไม่รับรู้ ดูเงาหัว
เนื้อคาปาก ปล่อยลงน้ำ ซ้ำตามัว
ใจสั่นรัว หวังชิ้นใหญ่ ในทันตา....
ประชาชน เขาเลือกเฟ้น เป็น สส.
ทำสอพลอ อวดดี นี่แหละหนา
เหมือนเย้ยหยัน มวลชน คนเลือกมา
ถูกตราหน้า ตอกย้ำ ร้องคร่ำครวญ....
พอพ่ายแพ้ เสียงดังลั่น โทษนั่นนี่
ตนทำดี แค่ไหน ใยโหยหวน
ประชาชน ไม่ปล่อยไว้ ให้ลอยนวล
เลยจบด่วน แบบชี้ชัด ณ บัดนาว....
นิทานนี้..สอนไว้..ให้รู้ว่า
อย่าดูถูก ชาวประชา พาสามหาว
เป็นของตาย ไม่รับรู้ ดูเรื่องราว
เลยนอนหนาว กลางแดด..แซดทันใด....
๓ บลา / ๒๕ เม.ย.๕๕
เครื่องมือวัด จริยธรรม ที่ดำดิ่ง
คือความจริง ที่จมปลัก พรรคตอแหล
ทั้งวิปริต บิดเบือน มิเชือนแช
เลวของแท้ เกินเขียนคำ พร่ำบรรยาย....
กุเรื่องเท็จ เพื่อเข่นฆ่า ประชาราษฎร์
แล้วเติมวาด ผังมุบมิบ สร้างชิบหาย
แค่..ลวงโลก แต่ฆ่าคน จนชีพวาย
หน้าไม่อาย พวกสับปลับ คิดอัปรีย์....
เป็นมือปืน ซ่องสุม รุมทำร้าย
ฆ่าคนตาย ยังชูคอ ก่อบัดสี
ยึดกฎหมาย แต่ระยำ และย่ำยี
พรรคเฮี่ยนี้ โคตรอุบาทว์ ชาติจัญไร....
พวกปากหมา ก็เห่าหอน พูดค่อนแคะ
เคยแยกแยะ ชั่วดี มีบ้างไหม
พูดใส่ร้าย พูดป้ายสี แล้วดีใจ
บิดเบือนได้ สามานย์ อย่างด้านชา....
ทำการเมือง ตกต่ำ ระยำถ่อย
เติมด่างพร้อย ด้วยคนชั่ว มั่วตัณหา
ไร้จริยธรรม ซ้ำโฉ่งฉ่าง กลางสภา
ดูเถิดหนา พวกหน้าโง่ ที่โอ๋เชียร์....
๓ บลา / ๒๔ เม.ย.๕๕
จะให้ลืม ได้อย่างไร ใคร? สั่งฆ่า
กาลเวลา พาเปลี่ยนไป จนได้เห็น
เลือดที่หลั่ง รินไหล ใคร? ให้เป็น
ถึงขู่เข็ญ เปิดฉาก ลาก"ปรองดอง"....
วีรชน คนตาย หลายชีวิต
ขอใช้สิทธิ์ โดยชอบ ตอบสนอง
วงสุนทรียสนทนา ตีตราจอง
โปรดเหลียวมอง รับรู้ อย่าดูดาย....
เมื่ออำมาตย์ โปรยยาหอม ยอมทุกอย่าง
เพื่อปิดทาง เคยระยำ ทำฉิบหาย
หวังให้ลืม เรื่องไล่ล่า ฆ่าคนตาย
อีกหลากหลาย เกมชั่ว มั่ว"ปรองดอง"....
ลืมคนตาย แล้วกอดคอ ขอจูบปาก
สมใจอยาก หวังแบ่งแยก แตกเป็นสอง
หมากเกมนี้ เดนมนุษย์ สุดช่ำชอง
จับตามอง คนสั่งฆ่า หลุดลอยนวล....
สุดอาลัย วีรชน คนต่อสู้
ต้องทนอยู่ อีกทาง อย่างกำสรวล
เลือดทุกหยด เสียได้ ไม่คร่ำครวญ
เชิญชักชวน เหยียบและหยาม ตามสบาย....
๓ บลา / ๒๓ เม.ย.๕๕
ณ สภาอันทรงเกียรติ....
ควรประณาม หยามเหยียด รังเกียจไหม?
นี่นะหรือ คือตัวตน..แทนคนไทย
ทำตัวทราม โคตรจัญไร ใจโสมม....
พวกอุบาทว์ หมกมุ่น วุ่นลามก
ชอบโกหก ตอแหล แล..ถุยถ่ม
คิดเอาแต่ คำมุสา กามารมณ์
เศษอาจม อมนุษย์ สุดอัปรีย์....
แปรญัตติ..แล้วแก้ผ้า น่าสมเพช
พวกทุเรศ แสนอุบาทว์ ขาดศักดิ์ศรี
ดูคลิปโป๊ โฉ่ฉาว คาวโลกีย์
พวกคนชั่ว ยังปากดี มีคุณธรรม....
ชอบซี้ดซ้าด แหกแข้งขา ไม่ว่าหรอก
ช่างกลับกลอก สมกากเดน เห็นแล้วขำ
คำแก้ตัว สุดเฉไฉ ไอ้ระยำ
แต่ละคำ ล้วนบัดซบ กลบไม่มิด....
แก้ผ้าก่อน..แก้รัฐธรรมนูญ เพิ่มพูนคึก
เช้ายันดึก ยังตั้งท่า บ้าวิปริต
ชื่อพรรคเปรต สัปดน คนสิ้นคิด
พวกโรคจิต บ้ากาม หยามสภา....
๓ บลา / ๒๑ เม.ย.๕๕
ผังล้มเจ้า ศอฉ.ก็ไม่ฟ้อง
ผังลวงโลก เกมร่ำร้อง สนองตัณหา
เป็นข้ออ้าง หลอกลวง ปวงประชา
เขียน "เพื่อฆ่า" บ้าระห่ำ ระยำคน....
จิตสำนึก ชั่วดี น่ะ..มีไหม?
พวกจัญไร ชาติชั่ว มั่วสับสน
นักวิชาเกิน สับปลับ แสนสัปดน
อีกนักสิทธิ มนุษยชน คนสามานย์....
สื่อชั่วๆ เห่าเปิดทาง เพื่อสร้างเงื่อน
แล้วบิดเบือน ปลุกเร้า อย่างห้าวหาญ
ปั่นกระแส บ้าเลือด จนเดือดดาล
สร้างสถานการณ์ เพื่อหลอกฆ่า ประชาชน....
นาม"พรรคร่วม" เคยกอดคอ เื่พื่อก่อเหตุ
ยังทุเรศ พูดทับถม สมเหตุผล
มาวันนี้ ยอมสารภาพ ตราบาปตน
บอกสับสน "ผังล้มเจ้า" เอากับมัน....
ต้องเอาคน สั่งฆ่า มาลงโทษ
พวกชั่วโฉด ไล่เลียงตัว มั่ว..ครานั้น
ผังลวงโลก "ฆ่าคนไทย" ทำไมกัน
คิดห้ำหั่น แค่เห็นต่าง..ช่างเลือดเย็น....
๓ บลา / ๒๐ เม.ย.๕๕
เสียงเอ่ยคำ พร่ำเพ้อ ละเมอหา
ด้วยมารยา พรรคเปรต ทุเรศหลาย
เคยสั่งฆ่า ประชาชน มีคนตาย
กลับขนขวาย หารัฐประหาร สุดด้านชา....
ลูกไม้ชั่ว หล่นใกล้ๆ ไม่ไกลต้น
เผด็จการ มารชน คนชาติหมา
เอาเสียงเห่า แทนคำพูด สุดพรรณา
เติมชั่วช้า ด้วยวิปริต คิดเลวๆ....
พวกทายาท คมช.สส.อุบาทว์
ยังรุกฆาต ไล่ล่า พาดิ่งเหว
ปฎิเสธ ประชาธิปไตย สุมไฟเปลว
สร้างแหลกเหลว ระบบระบอบ อันชอบธรรม....
ยังคงเหลือ เชื้อชั่วจริง ไม่ทิ้งแถว
มันส่อแวว พวกกากเดน เห็นแล้วขำ
บอกยึดมั่น สภาไทย ไอ้..ระยำ
ใยคืนคำ กลับกลอก หลอกไปมา....
เป็นนายก สร้างฉิบหาย จากค่ายทหาร
เผด็จการ เกาะทอปบู้ท สุดโหยหา
เป็นได้แค่ พวกจัญไร ไร้ราคา
จวนเจียนบ้า เลวเบ็ดเสร็จ LET IT BE....
๓ บลา / ๑๙ เม.ย.๕๕
ฟังคำพูด จากท่าน ช่างหวานใส
จนใครๆ ขุ่นข้อง หม่นหมองศรี
อยากกลับบ้าน อย่างเท่ๆ มันเก๋ดี
เอาแล้วซี มีงานเข้า รุกเร้ามา....
อุปสรรค ใหญ่หลวง กลลวงเพียบ
ไม่ราบเรียบ อย่างที่ฝัน นั่นดอกหนา
พวกสามานย์ ยังแอบอ้าง อำพรางตา
พร้อมดาหน้า ขัดขวาง ทุกท่วงที....
ทั้งอำนาจ ขี้ครอก นอกระบบ
มันสมคบ ม็อบขี้กลาก พวกหลากสี
ใช้วาจา แสนสับปลับ คนอัปรีย์
หวังบดบี้ รุกไล่ ให้แหลกราญ....
จะปรองดอง กับฆาตกร คิดก่อนเถิด
พวกหุ่นเชิด และลิ่วล้อ รอหักหาญ
แม้นความคิด ราบรื่น ยิ่งยืนนาน
ได้กลับบ้าน เท่ๆ เก๋สมใจ....
หรือท่านเชื่อ อย่างที่เห็น เป็นเช่นนั้น
นอนหลับฝัน ว่าทุกทาง ช่างสดใส
เหล่าพวกมาร ยอมสยบ แล้วจบไป
หากคิดผิด ลองคิดใหม่..เปลี่ยนใจทัน....
๓ บลา / ๑๘ เม.ย.๕๕
เธอมาจาก..ประชาชน..คือคนเลือก
อย่าได้เสือก ลอยหน้า มาสั่งสอน
พวกสั่งฆ่า คนไทย ไม่สังวรณ์
ให้ลืมชื่อ "ฆาตกร" ไม่มีทาง....
เดินหน้าสร้าง ประเทศไทย ให้เรืองโรจน์
แม้เกลียดโกรธ ไม่ลดละ มุ่งสะสาง
พวกหมาเห่า ยังโหยหวน ชวนอับปาง
แถมแอบอ้าง นี่นั่น มันไม่ดี....
ผลงานตน คือสั่งฆ่า ประชาราษฏร์
โคตรอุบาทว์ ยังเล่นลิ้น สิ้นศักดิ์ศรี
กว่าร้อยศพ มันสั่งฆ่า ตามราวี
ยังอัปรีย์ ลอยหน้า พูดท้าทาย....
ผลงาน"ปู" ลอยตัว ไม่มั่วนิ่ม
เติมรอยยิ้ม ที่จืดจาง และห่างหาย
นำคืนสุข สดใส ไม่ดูดาย
พวกทำลาย ยังลอยหน้า เพื่อด่าทอ....
ต้องเอาคน สั่งฆ่า มาลงโทษ
พวกชั่วโฉด คิดระยำ ทำหัวหมอ
มันคิดแต่..เรื่องจัญไร ไม่เคยพอ
หรือจะรอ..ปล่อยมันไว้ ให้ลอยนวล....
๓ บลา / ๑๗ เม.ย.๕๕
น้ำเย็นๆ สาดซ่าส์ พาชุ่มฉ่ำ
สุขเลิศล้ำ อิ่มอุรา หลับตาฝัน
เติมความหวัง กำลังใจ ให้แก่กัน
ก้าวสู่วัน ผ่องใส ได้..ปรองดอง....
ส่วนพวกเปรต ต่างเร่าร้อน สะท้อนอก
สิ่งสกปรก คลอบใจ ให้หม่นหมอง
มันค้านแหลก หลบหลีก ฉีกครรลอง
แถมจดจ้อง แต่สร้างภาพ ตราบาปมาร....
ควรปรองดอง กับความจริง ทุกสิ่งนั่น
ไม่เพ้อฝัน เอาคนฆ่า มาหักหาญ
เลือดน้ำตา เคยเจ็บช้ำ คือตำนาน
อย่าริอ่าน คิดอภัย ให้ฆาตกร....
น้ำเย็นๆ ที่ฉ่ำชื่น ในคืนฝัน
ความผูกพัน ก่อนหลัง เริ่มสังหรณ์
จะปรองดอง อย่างไร ให้สังวรณ์
อย่าบั่นทอน พี่น้อง หม่นหมองใจ....
น้ำเย็นๆ สาดซ่าส์ พาสุขสม
เติมอารมณ์ ชื่นบาน หวานสดใส
เอาความจริง มาพูดกัน ทุกวันไป
ปรองดองใคร? ไม่แยแส ช่างแม่มัน....
๓ บลา / ๑๖ เม.ย.๕๕
"เถลิงศก" สราญรื่น ชื่นสุขสม
เติมอารมณ์ ฉ่ำหวาน ให้ซ่านใส
มีรอยยิ้ม อิ่มอุ่น ละมุนละไม
สว่างไสว เจิดจ้า ทั่วหน้ากัน....
นางสงกรานต์ นาม "กิมิทาเทวี"
ทัดดอกจงกลนี เป็นสีสัน
อาภรณ์แก้ว บุษราคัม ชื่นสัมพันธ์
พระหัตถ์ขวา ทรงพระขรรค์ ซ้ายทรงพิณ....
เสด็จมา บนหลัง มหิงสา (กระบือ)
ทำนายว่า บ้านเมือง รุ่งเรืองศิลป์
จะไร้ทุกข์ หม่นมัว ทั่วผืนดิน
สมถวิล ดั่งปอง พี่น้องไทย.....
ชัยชนะ ที่ถามหา จะมาถึง
เสมือนหนึ่ง ชุบชีวิต จิตสดใส
จะร่มรื่น สำราญ เบิกบานใจ
คนใกล้ไกล ได้พบหน้า ฟ้างดงาม....
*เจ็ดบาทหลัง ในสองบทสุดท้าย ผมทายเองนะครับ อิอิ
สุขสันต์วันเถลิงศก ขอให้มีความสุขทุกๆ คนครับ
๓ บลา / ๑๕ เม.ย.๕๕
เถิดเทิง..ระเริงสงกรานต์....เพื่อสืบสาน วัฒนธรรมไทย
สาดน้ำ ชุ่มฉ่ำใจ....สุขเย็นชื่น ประเพณี....
หวังเดินหน้า นำทาง สร้างอนาคต
พวกเลี้ยวลด กลับขุ่นข้อง หม่นหมองศรี
วิปริต บิดเบือน เป็นเดือนปี
ป่วนสภา ราวี ไม่รีรอ....
สร้างสถานการณ์ ป่วนเมือง ให้เคืองขุ่น
เติมว้าวุ่น วกวน จนเกิดก่อ
ทั้งเตะถ่วง เฉไฉ ไม่เคยพอ
ยังหัวหมอ หลบเลี่ยง เพื่อเบี่ยงเบน....
แก้ รธน. ปรองดอง สนองราษฎร์
หวังเติมวาด สิ่งดีงาม ตามที่เห็น
พวกขัดขวาง ก็สำราก สมกากเดน
ยังซ่อนเร้น น้ำอุบาทว์ เตรียมสาดโคลน....
สงกรานต์สุขเลิศล้ำ.....ประเพณี
ฉ่ำชื่นตลอดปี.............ทั่วหล้า
พานพบแต่สิ่งดี...........เริงรื่น
ร่มเย็นทั่วแผ่นฟ้า.........ชื่อนี้ ประเทศไทย....
๓ บลา / ๑๔ เม.ย.๕๕
กินอยู่กับปาก อยากอยู่กับท้อง ทำร้องร่ำ
เลวระยำ เกินกว่านี้ มีอีกไหม
แส่สร้างภาพ พวกอมุนุษย์ สุดจัญไร
เหยียบย่ำใจ คนถูกฆ่า ทำหน้าเป็น....
ไม่เคยรู้..ใช่ไหม?..ใครสั่งฆ่า
เลือด-น้ำตา เจิ่งนอง มองไม่เห็น
มาทำเนียน อุตริ คิดพิเรนทร์
หวังซ่อนเร้น ปมสั่งฆ่า ประชาชน....
แล้วไอ้สัตว์ ตนไหน ใครสั่งฆ่า
แสร้งตีหน้า ตาละห้อย ลอยล่องหน
ช่างสมชื่อ พรรคเปรต ของเศษคน
มันสัปดน เหลือเชื่อ แสนเบื่อระอา....
ปากอาลัย แต่ใจคด โป้ปดตลอด
ตามค่อนขอด งี่เง่า เห่าเหมือนหมา
มันสร้างภาพ ถากถาง ช่างมารยา
ยังมีหน้า แสร้งโง่ โธ่..ไอ้ระยำ....
ประชาชน เห็นทาสแท้ แย่กว่าเก่า
ตีหน้าเศร้า เฝ้าเบี่ยงเบน เห็นแล้วขำ
รอแค่ลาก คนสั่งฆ่า มารับกรรม
ยิ่งตอกย้ำ..ยิ่งบัดซบ กลบไม่มิด....
ขออภัยวันนี้มาสาย เนื่องจากติดภารกิจ
เนื่องในวันปีใหม่ไทย ขอถือโอกาสอวยพรให้ทุกๆ ท่าน
ประสพความสุขกาย สบายใจ ตลอดไป
๓ บลา / ๑๓ เม.ย.๕๕
อดีตกาล ผ่านพ้น เหล่าคนชั่ว
ตามืดมัว ซ่อนเร้น เป็นเงื่อนไข
ผ่านกี่ยุค ก็ระยำ ทำจัญไร
ยังบัดซบ เสียนิสัย ไม่เปลี่ยนแปลง....
วิชามาร ตะโกนร้อง ก้องโรงหนัง
"ล้มเจ้า" คลั่ง ฉกฉวย ด้วยกำแหง
เคยสมหวัง ได้ผล คนเคลือบแคลง
หวังแสดง บทเก่าๆ เข้าโรมรัน....
เสียงตะโกน กลางเมือง กุเรื่องเท็จ
หลอกเบ็ดเสร็จ หมกมุ่น แล้วหุนหัน
ใช้กลเกม โสมม "ล้มสถาบัน"
หวังพวกมัน ตีกิน ไม่สิ้นลาย....
แก้ รธน. ว่าร่วมด้วย ช่วยทักษิณ
ละเลงลิ้น แบบยุบยิบ ให้ชิบหาย
จะปรองดอง ก็หมกมุ่น แสนวุ่นวาย
ไร้ยางอาย พวกอมนุษย์ สุดเลวทราม....
ถึงทางตัน ฝันเฟื่อง เรื่องทักษิณ
หูแว่วยิน สับสน จนวาบหวาม
จากสันดาน ชั่วช้า น่าประณาม
จะห้อยโหน ตะโกนถาม ทราม..เช่นเดิม....
๓ บลา / ๑๒ เม.ย.๕๕
สันดาน..โกหกก่อน พี่สอนไว้
คนจัญไร ฉ้อโฉด โคตรตอแหล
วิปริต บิดเบือน มิเชือนแช
พรรคขี้แพ้ ทั้งชาติ อุบาทว์นัก....
แค่กระดาษ..แผ่นเดียว เทียวลวงโลก
สร้างวิปโยค ด้วยอัปรีย์ ช่างดีดัก
หลอกตัวเอง มั่วๆ ชั่วทั้งพรรค
จนประจักษ์ ทั่วแคว้น ว่าแสนเลว....
สารพัด เรื่องชุ่ย ที่คุยเขื่อง
หวังกุเรื่อง ต่ำช้า พาดิ่งเหว
พวกขี้ฮก หลงระเริง สุมเพลิงเปลว
สุดแหลกเหลว ตกต่ำ ระยำจริง....
กุทักษิณ คุยโจรใต้ ใช่แน่ๆ
เบื่อระอา หน้าด้านแท้ ตอแหลยิ่ง
กี่เรื่องเท็จ ทำย้อนยอก หลอกเหมือนลิง
มั่วทุกสิ่ง ด้วยสันดาน สามานย์ชน....
ล้านบรรยาย ความระยำ จำไม่หมด
แสนรันทด พรรคกาลี ที่สับสัน
ยิ่งตอแหล ยิ่งสับปลับ ยิ่งอับจน
เลวมากล้น คนชาติชั่ว..มั่วตลอดกาล.....
๓ บลา / ๑๑ เม.ย.๕๕
สร้างวาทกรรม เฉไฉ ให้หักเห
ด้วยร้อยเล่ห์ อำพราง ไม่สร้างสรรค์
กุเรื่องเท็จ บ่ายเบี่ยง เลี่ยงพัลวัน
หวังพลิกผัน เรื่องระยำ ที่ทำมา....
สื่อมวลชน คนสับปลับ ก็งับเหงื่อ
กลเกมเพื่อ..ล่อลวง ทุกท่วงท่า
เอาทักษิณ มาเบี่ยงเบน เห็นทันตา
พวกชาติหมา เห่าหอนกัน ทุกวันคืน....
หวังให้ลืม เรื่องเข่นฆ่า ประชาราษฎร์
เติมอุบาทว์ แล้วตอกย้ำ ช้ำสุดฝืน
ไม่เอา..นิรโทษกรรม ย้ำจุดยืน
แท้กล้ำกลืน พวกขี้ขลาด วาดลวดลาย....
ใช้เหยื่อล่อ ให้หลงทาง อำพรางเร้น
ทำหน้าเป็น แสร้งมุบมิบ จนฉิบหาย
พวกสื่อโจร ก็ประโคม อย่างงมอาย
หน้าไม่อาย สุดระยำ ทำอัปรีย์....
เสียงเห่าหอน กับเรื่องราว ข่าวทักษิณ
เห็นดาหน้า ด่าวดิ้น สิ้นศักดิ์ศรี
หัวยันหาง คิดแต่ชั่ว มั่วสิ้นดี
ผ่านกี่ปี ไล่งับเงา กุข่าวลวง....
๓ บลา / ๑๐ เม.ย.๕๕
ออกอาการ ยียวน กวนโมโห
ทำใหญ่โต โอหัง พูดสั่งสอน
ลุกลี้ลุกลน เพ้อคลั่ง ไม่สังวรณ์
พวกปลิ้นปล้อน สามานย์ สันดานเลว....
พอพวกตน ไม่ได้ประโยชน์ ทำโกรธขึ้ง
ทำดื้อดึง รีบฉุดคร่า พาดิ่งเหว
ใช้คำพูด ใส่ไคล้ สุมไฟเปลว
ยิ่งแหลกเหลว ยิ่งแซ่ซ้อง โชว์กองเชียร์....
แผนปรองดอง ดีอย่างไร ก็ไร้ผล
เพราะพวกคน เลวระยำ ทำให้เสีย
ถ้าประโยชน์ ถึงมัน ปั่นนัวนีย
นี่แหละเฮี่ย..จอมดักดาน มานานเน....
ผังลวงโลก ยั่วยุ แล้วกุเรื่อง
เลวต่อเนื่อง ต่ำช้า พาหักเห
สั่งฆ่าคน อย่างคุ้มคลั่ง ไม่ลังเล
ยังร้อยเล่ห์ ใส่ร้าย ชายชุดดำ....
หกสิบหกปี ดีดัก สมพรรคเปรต
พวกทุเรศ ก็ดาหน้า มาให้ขำ
กุเรื่องเท็จ เกินมนุษย์ สุดระยำ
พวกใฝ่ต่ำ ก็ตามเชียร์ พรรคเฮี่ยนี้....
ขออภัยตัวเฮี่ย (จริงๆ) ที่ไม่เคยพูดเอาดีใส่ตัว เอาชั่วใส่คนอื่น
๓ บลา / ๙ เม.ย.๕๕
เมื่อชีวิต จมปลัก กับทักษิณ
แค่ได้ยิน ก็โอดโอย ร้องโหยหวน
หายใจออก หายใจเข้า เฝ้าคร่ำครวญ
จิตปั่นป่วน รุมเร้า ดั่งเผาไฟ....
กี่เดือนปี กี่เรื่องราว ก้าวไม่พ้น
วกเวียนวน แต่ร่ำร้อง จนหมองไหม้
คิดถึงแต่ ทักษิณ เกาะกินใจ
ยังเฉไฉ ว่าก้าวพ้น โธ่คนระยำ....
ค้าน..นิรโทษกรรม ตอกย้ำแน่น
เหมือนฝังแค้น ทุกท่วงท่า ช่างน่าขำ
เขาไม่ผิด ต้องหยัดยืน คืนยุติธรรม
ใช่ตอกย้ำ ผิดผิดผิด คิดไปเอง....
ส่วนพวกฆ่า ประชาชน เหล่าคนชั่ว
อย่าตีมั่ว ใช้วาจา มาข่มเหง
พวกตนผิด กลับเหยียบย่ำ ไม่ยำเกรง
แถมอวดเบ่ง วาดลีลา เพื่อท้าทาย....
เมื่อจงใจ ก้าวไม่พ้น ต้องทนทุกข์
ความสนุก สับสน จึงหล่นหาย
ส่วนคนรัก รอสมหวัง ตั้งมากมาย
เตรียมใจกาย วันสงกรานต์ เบิกบานเอย....
๓ บลา / ๗ เม.ย.๕๕
เสื้อถอดง่าย ใส่คล่อง ต้องพวกนี้
สร้างอัปรีย์ แน่วแน่ เกินแก้ไข
สารพัด เรื่องหน้าด้าน บานตะไท
ความจัญไร แฝงเร้น เห็นแก่ตัว....
ทั้งจ้องล้ม รัฐบาล สามานย์ชัด
ด้วยใจสัตว์ โสมม สมพวกชั่ว
แถมซ้ำเติม วิกฤติ จิตหม่นมัว
ด้วยฮึกเหิม เติมหวาดกลัว ทั่วถิ่นไทย....
ประชาชน ที่ไหนๆ ใครเอาระเบิด
ดูมันเถิด เผยสันดาน หน้าด้านไหม
ไม่เอาเรื่อง ปรองดอง ยังข้องใจ
นี่สุมไฟ ด้วยคำพูด สุดแสนเลว....
ห้ามแก้ไข..รัฐธรรมนูญ เพิ่มพูนค้าน
อันธพาล ตัวจริง พาดิ่งเหว
ใช้วาทะ ใส่ไคล้ สุมไฟเปลว
สร้างแหลกเหลว นิติรัฐ ขัดคุณธรรม....
ไม่เอาอ่าว พรรคนี้ ดีแต่พูด
บทพิสูจน์ ที่ย้อนยอก คอยตอกย้ำ
หลอกสาวก นั่งชูคอ รอรับกรรม
เลวระยำ..พรรคอัปรีย์ กาลีเมือง....
๓ บลา / ๖ เม.ย.๕๕
คนหนึ่ง..หวังปรองดอง สนองราษฎร์
เพื่อเติมวาด ให้บ้านเมือง รุ่งเรืองไสว
ฝ่าวิกฤติ โอบเอื้อ เพื่อคนไทย
พวกจัญไร กลับเตะถ่วง ทุกท่วงทาง....
สถานการณ์ รุมเร้า เผาแดนใต้
ทำเพื่อใคร? ใยรุกฆาต เติมบาดหมาง
คราบน้ำตา และควันไฟ ไม่เจือจาง
ต้องอยู่อย่าง หวาดผวา ช่างน่ากลัว....
อีกเมื่อไหร่? ถึงจะพอ หยุดก่อเรื่อง
เลิกขุ่นเคือง หมองหม่น จากคนชั่ว
ผลประโยชน์ บดบังตา จนพร่ามัว
เห็นแก่ตัว ใช้ชีวิต..ปลิดสังเวย....
ไฟลุกท่วม จากคาร์บอมบ์ พร้อมชีวิต
ถูกหรือผิด ควรเดินหน้า มาเปิดเผย
ผลประโยชน์ ใครกันหนา..อย่าฆ่าเลย
สุขเหมือนเคย เป็นได้ไหม แดนใต้นี้....
ใครจงเกลียด จงชัง ใครหวังผล
อย่าฆ่าคน อย่าทำลาย ขายศักดิ์ศรี
ควรสร้างสุข สมปอง มองการดี
เพื่อสิ่งนี้ เหนือจรดใต้...ไทยร่มเย็น....
๓ บลา / ๕ เม.ย.๕๕
นางอองซานซูจี...
นามหญิงแกร่ง..วันนี้ ที่กล่าวขาน
ความเด็ดเดี่ยว เลื่องชื่อ คือตำนาน
จากวันวาน จนก้าวสู่ ประตูชัย....
อำนาจมืด คุกคาม ลุกลามสิทธิ์
ทั้งชีวิต ดิ้นทุรน จนหาไม่
ร้องคร่ำครวญ โหยหา ประชาธิปไตย
กว่าจะได้ ต้องเจ็บช้ำ น้ำตานอง....
รัฐทหาร เกาะกลุ่ม สุดรุ่มร้อน
แล้วบั่นทอน สิทธิชน คนทั้งผอง
กว่าจะผ่าน ถึงวันนี้ มีปรองดอง
ความเศร้าหมอง ต้องเกาะกิน แทบสิ้นลม....
ทุนนิยม ข้ามชาติ ผงาดรุก
ให้หมดทุกข์ ปวงประชา พาสุขสม
แล้วผนึก แผ่อิทธิพล คนนิยม
เพื่อคลายปม ประชาธิไตย ได้เบ่งบาน....
ถึงมาช้า นับหลายปี ยังดีกว่า
เพื่อพม่า หลากผองชน จนลูกหลาน
ทิ้งความทุกข์ ยากเข็ญ เป็นตำนาน
แล้วสืบสาน สิ่งดีๆ นี้ต่อไป....
๓ บลา / ๔ เม.ย.๕๕
สมเป็นพรรค ดักดาน มานานเนิ่น
โง่เหลือเกิน กับแนวคิด ขี้อิจฉา
คนอื่นเขา มุ่งมั่น อย่างทันตา
ด้วยแน่วแน่ เดินหน้า พัฒนาไทย....
มัวออกแบบ แยบคาย ฉิบหายสิ้น
ไม่ทันกิน หลอกพวกเลว สุดเหลวไหล
ดีแต่พูด ดีแต่ระยำ ทำจัญไร
จะออกแบบ..ประเทศไทย เพื่อใครกัน....
ร้อยกว่าศพ ฝีมือเฮี่ย เคลียร์ซะก่อน
มาออดอ้อน แอบอ้าง ไม่สร้างสรรค์
หลอกสาวก โคตรโง่ๆ โอ๋รายวัน
สันดานมัน ช่างดีดัก สมพรรคเลว....
รัฐเดินหน้า สร้างฝัน สู่วันสวย
พวกเฮงซวย กลับยื้อยุด ฉุดลงเหว
แล้วสร้างเรื่อง ร้อนรุ่ม สุมเพลิงเปลว
สุดแหลกเหลว พวกวิปริต คิดอัปรีย์....
หวังจะเป็น รัฐบาล..หน้าด้านมาก
พวกขี้กลาก ช่างเฉไฉ ไร้ศักดิ์ศรี
คิดแต่เรื่อง สามานย์ มานานปี
พวกสับปลับ เลวแบบนี้..มีพรรคเดียว....
๓ บลา / ๓ เม.ย.๕๕
สารตั้งต้น เริ่มก่อ รอวิกฤติ
อุ้มอภิสิทธิ์ เตรียมเข็น เป็นรอบสอง
หาวิธี หลบหลีก ฉีกครรลอง
เกมช่ำชอง พวกชาติชั่ว ตัวจัญไร....
ลากการเมือง ออกนอกสภา น่าฉงน
แล้วเล่นกล สุดชั่วช้า พาเหลวไหว
หลอกสาวก พวกอัปรีย์ ให้ดีใจ
และ..นี่คือ..ประเทศไทย ในวังวน....
ลงเลือกตั้ง ไม่เคยชนะ ยังกระสัน
แถมโรมรัน หลอกประชา พาสับสน
เบื้องหน้า-หลัง ช่างทุเรศ พวกเศษคน
ปวงประชา หนีไม่พ้น ทนรับกรรม....
บอยคอต..คว่ำปรองดอง ร้องโหยหวน
สร้างเรื่องป่วน สุดเวทนา โคตรน่าขำ
แก้รัฐธรรมนูญ ขวางทาง ช่างระยำ
แถมตอกย้ำ ด้วยวอล์คเอ้าท์ เอากะมัน....
หกสิบหกปี ยังคุยเขื่อง เรื่องบัดซบ
พูดเลี่ยงหลบ เฉไฉ ไม่สร้างสรรค์
จะกระเตง อุ้มกันไป ไม่ว่ากัน
ที่สำคัญ โคตรตอแหล แพ้ทั้งปี....
๓ บลา / ๒ เม.ย.๕๕
สายลมร้อน พัดพา ย่างหน้าฝน
ใบไม้หล่น ปลิวรับ ระยับไสว
แมลงน้อย โฉบแย่ง มาแกว่งไกว
สุขสดไส ฟ้ายิ้มแย้ม แต่งแต้มงาม....
นึกถึงคราว อิ่มอุ่น ละมุนรัก
เคยถาม-ทัก ฉันมิตร สนิทหวาม
เห็นแดงๆ ก็ชื่นชม ผสมตาม
คือสิ่งงาม ยามประจักษ์ คำทักทาย....
ฟ้ายังครึ้ม เมฆละล่อง ผ่องเต็มฟ้า
สายลมพัด กระทบหน้า พาใจหาย
โลกร้อนรุ่ม เหมือนชำรุด สุดเดียวดาย
ร้อนใจกาย หงุดหงิด คิดเลื่อนลอย....
กำลังใจ..ส่งมา วันฟ้าหม่น
ยังเวียนวน กับความเหงา ที่เศร้าหงอย
ภาพแดนใต้ คนสิ้นหวัง นั่งตาปรอย
นับวันคอย มาร่วมด้วย ช่วยดับไฟ....
ขอถักทอ สายใย ส่งไปถึง
แทนเสียงหนึ่ง เพื่อนำพา ฟ้าผ่องใส
ร่วมสร้างสุข ร่มเย็น สมเป็น "ไทย"
ภาคไหนๆ ควรสานรัก สามัคคี....
๓ บลา / วันอาทิตย์สีแดง ๑ เม.ย.๕๕
