ใบไม้หล่น ปลิวรับ ระยับไสว
แมลงน้อย โฉบแย่ง มาแกว่งไกว
สุขสดไส ฟ้ายิ้มแย้ม แต่งแต้มงาม....
นึกถึงคราว อิ่มอุ่น ละมุนรัก
เคยถาม-ทัก ฉันมิตร สนิทหวาม
เห็นแดงๆ ก็ชื่นชม ผสมตาม
คือสิ่งงาม ยามประจักษ์ คำทักทาย....
ฟ้ายังครึ้ม เมฆละล่อง ผ่องเต็มฟ้า
สายลมพัด กระทบหน้า พาใจหาย
โลกร้อนรุ่ม เหมือนชำรุด สุดเดียวดาย
ร้อนใจกาย หงุดหงิด คิดเลื่อนลอย....
กำลังใจ..ส่งมา วันฟ้าหม่น
ยังเวียนวน กับความเหงา ที่เศร้าหงอย
ภาพแดนใต้ คนสิ้นหวัง นั่งตาปรอย
นับวันคอย มาร่วมด้วย ช่วยดับไฟ....
ขอถักทอ สายใย ส่งไปถึง
แทนเสียงหนึ่ง เพื่อนำพา ฟ้าผ่องใส
ร่วมสร้างสุข ร่มเย็น สมเป็น "ไทย"
ภาคไหนๆ ควรสานรัก สามัคคี....
๓ บลา / วันอาทิตย์สีแดง ๑ เม.ย.๕๕
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น