.
เสกข้าวดี เป็นข้าวเน่า เอาไปขาย
เร่งระบาย วนซ้ำ ไปทำปุ๋ย
โล 5 บาท พวกพ่อค้า เดินหน้าลุย
ลับลวงชุ่ย เพื่อแหกตา ประชาชี....
.
เสกข้าวเน่า เอาไปขาย ระบายต่อ
แดกจุกคอ ล้นโกดัง หวังเต็มที่
โล 15 นั่งยิ้ม สุดอิ่มพี
เสกข้าวเสีย เป็นข้าวดี ตีราคา....
.
ใช้เวทมนตร์ เสกอะไร ทำได้หมด
ล้านโป้ปด เพื่อเกื้อกูล สร้างมูลค่า
รัฐก็พร้อม ยอมสยบ ร่วมสบตา
แล้วเปิดช่อง ให้พ่อค้า หาทางโกง....
.
เวทมนตร์เสก เซอร์เวเยอร์ จนเซ่อแดก
ใช้กฎแหวก วงใน กับไอ้โม่ง
เจ้าหน้าที่ แสร้งโง่งม ผสมโรง
นอนคลุมโปง ปิดหูตา แดกห่าไป....
.
สมเขาว่า กะลาแดนด์ แดนโหลยโท่ย
คนรวยโกย สุขสันต์ ไม่หวั่นไหว
คนจนยาก ถูกกระทำ เหยียบย่ำใจ
เพราะเหี้ยไง มันรู้เห็น เป็นเช่นนี้....
.
๓ บลา
.
สมเขาเรียก กะลาแลนด์ แดนตอแหล
บัดซบแท้ ของจริง ยิ่งได้เห็น
เขาตั้งธง บรรจงเชือด สุดเลือดเย็น
แล้วหน้าเป็น โฆษณา ว่าเที่ยงธรรม....
.
นโยบาย กำหนด ช่วยปลดเปลื้อง
สร้างรุ่งเรือง สดใส ไม่เพ้อพร่ำ
หวังประชา สุขล้น พ้นบ่วงกรรม
คนระยำ กลับเอาผิด คิดได้ไง....
.
ฆ่าคนตาย กลางเมือง เหยียบเรื่องมิด
แถมช่วยปก ช่วยปิด สิทธิ์ข้อไหน
ตั้งธงสั่ง ยกฟ้อง อย่างข้องใจ
เลวจังไร เกินเขียนด่า ว่าโคตรเลว....
.
กรรมจาก นโยบาย ขยายแผล
เห็นชัดแท้ รอยโสมม ที่ล้มเหลว
แยกมึงกู ธงตั้ง ดั่งสุมเปลว
จมดิ่งเหว ยุติธรรม ขำขำกัน....
.
๓ บลา
.
อำนาจปล้น เขามา อย่าเสียของ
ผิดครรลอง ตั้งแต่ต้น คนก็เห็น
ขอเวลา อีกไม่นาน คำหวานเย็น
แสร้งหน้าเป็น ทำคุดคู้ หวังอยู่ยาว....
.
โรดแม็ป เริ่มเปลี่ยนฉาก ด้วยหลากเล่ห์
คำโลเล ลิ้นลมปาก ยากจะกล่าว
กลเม็ดเด็ดพราย หลายเรื่องราว
ล้วนโน้มน้าว ล่อหลอก มีนอกใน....
.
วันปล้นเขา เห่าว่า มาคืนสุข
ปลดเปลื้องทุกข์ คนในชาติ ตามวาดไว้
ยุทธศาสตร์ วาดมโน โชว์เรื่อยไป
แล้วอยู่ไหน กับคำว่า มาปรองดอง....
.
เหลิงอำนาจ เสพสมใจ คิดไปต่อ
คำว่าพอ ไม่เคยมี แถมชี้ช่อง
นายกฯ ตำแหน่งนี้ ตีตราจอง
เพื่อฉลอง ความบัดสี อัปรีย์ชน....
.
๓ บลา
.
สั่งเอาผิด คนคอยคุ้ม อุ้มปูหนี
แล้วโลดแล่น หลบลี้ เพื่อหนีศาล
ให้พ้นทาง ชั่วช้า วิชามาร
พวกต้องการ จับปูขัง เลยพังไป....
.
ถือธงตั้ง หวังเชือด ให้เดือดปุด
อมนุษย์ เชื่อยาก ปากสาไถย
แต่คนดี ยังไม่สิ้น แผ่นดินไทย
ตามคุ้มภัย ร่วมด้วย ช่วยดูแล....
.
ส่วนนักอุ้ม ตัวจริง ยังสิงอยู่
คอยอุ้มชู พวกระยำ ทำตอแหล
ช่วยปกป้อง บิดเบือน ไม่เชือนแช
นักอุ้มแท้ อยู่ตรงนี้ อัปรีย์ชน....
.
ผิดแค่ไหน ชั่วอย่างไร ก็ไม่ผิด
ทุจริต สักปานใด ก็ไม่สน
อุ้มพวกเห้ ไว้บนหัว ทุกตัวตน
สุขเหลือล้น ไอ้นักอุ้ม คุ้มครองมาร....
.
๓ บลา
.
งบจ่ายแจก แดกกันไป ไม่เคยอิ่ม
แถมนั่งยิ้ม คุยว่า ข้าโปร่งใส
ทุกโครงการ หว่านเงิน แสนเพลินใจ
แดกกันได้ แดกกันดี ไม่มียั้ง....
.
สิ่งงดงาม ตามรอยฝัน อันบรรเจิด
ควรชูเชิด เทิดไว้ ให้ความหวัง
กลับมุบมิบ หยิบย้าย น่าอายจัง
ไม่สมดั่ง เจตนา ข้าคนดี....
.
เรือเหาะ หรือจะสู้ อร่อยเหาะ
คำออเซาะ เกาะซบ ไม่หลบลี้
ซื้อเรือมา จอดหลบแดด ตั้งแปดปี
จนวันนี้ ครบกำหนด ปลดระวาง....
.
ประเทศชาติ ป่นปี้ คนดีแตก
รอยแบ่งแยก ยับเยิน ยิ่งเหินห่าง
ฝั่งพวกตน โซ้ยแหลก แดกพุงกาง
แถมมีคน ช่วยยกหาง อย่างชื่นชม....
.
๓ บลาๅ
.
เสกข้าวดี เป็นข้าวเน่า เอาไปขาย
เร่งระบาย วนซ้ำ ไปทำปุ๋ย
โล 5 บาท พวกพ่อค้า เดินหน้าลุย
ลับลวงชุ่ย เพื่อแหกตา ประชาชี....
.
เสกข้าวเน่า เอาไปขาย ระบายต่อ
แดกจุกคอ เต็มโกดัง หวังเต็มที่
โล 15 นั่งยิ้ม สุดอิ่มพี
เสกข้าวเสีย เป็นข้าวดี ตีราคา....
.
อภินิหาร ข้าวไทย ทำได้หมด
ล้านโป้ปด เพื่อเกื้อกูล สร้างมูลค่า
รัฐก็พร้อม ยอมสยบ ร่วมสบตา
แล้วเปิดช่อง ให้พ่อค้า หาทางโกง....
.
เอาข้าวเป็น อาวุธร้าย ทำลายขวัญ
ร่วมหัวกัน วงใน กับไอ้โม่ง
แล้วใส่ร้าย ป้ายสี ตีเกี่ยวโยง
ผสมโรง สร้างวิกฤต เอาผิดปู....
.
สารเลว วนไป ให้สาสม
ผู้ระทม คือชาวนา น่าหดหู่
ส่วนพ่อค้า พวกรอบจัด รัฐอุ้มชู
ช่างอดสู กะลาแลนด์ แดนนี้เอย....
.
๓ บลา
.
อุดมการณ์ ด้านได้ ขืนอายอด
ไส้กี่ขด ลากมากอง ไม่ต้องหา
ทุกบทบาท เน่ากลวง ภาพลวงตา
เลียแข้งขา สิของจริง เหนือสิ่งใด....
.
เอากระดูก ผูกมาล่อ สอพลอชื่น
ยิ้มระรื่น หิวโซ รีบโผใส่
ความอดอยาก ปากแห้ง ทิ่มแทงใจ
มันจึงเป็น เหยื่อใหม่ ให้เขาจูง....
.
รีบเกาะแข้ง เกาะขา เพื่อหาแดก
เลยไม่แปลก เรื่องสามานย์ คลานเข้าฝูง
ผลประโยชน์ จัดสรร กันนังนุง
จุดหมายมุ่ง คือตำแหน่ง แบ่งกันไป....
.
เพื่อปากท้อง ต้องเชียร์ เลียให้สุด
ทางชำรุด พวกหัวเน่า เอาแต่ได้
อุดมการณ์ เพื่อประชา ยัดห่าไง
เห็นชัดไหม คนพวกนี้ ดีหรือเลว....
.
๓ บลา
.
ธรรมชาติ โหดร้าย ทำลายล้าง
คราอับปาง โลกมนุษย์ สุดโศกศัลย์
เม็กซิโก ปวดร้าว คราวจาบัลย์
แผ่นดินสั่น หวั่นไหว ใจระทม....
.
ขอแสดงความเสียใจ ส่งไปถึง
จากซีกหนึ่ง โลกมนุษย์ สุดขื่นขม
ให้วิกฤติ ลอยหาย ไปตามลม
คืนสุขสม สดใส ในเร็ววัน....
.
ธรรมชาติ โหดร้าย ทำลายโลก
วิปโยค หม่นมัว ยิ่งกว่าฝัน
สองมือไม้ ร่วมด้วย เร่งช่วยกัน
ด้วยยึดมั่น โลกน่าอยู่ ไม่ดูดาย....
.
๓ บลา
.
เทวดา ส่งมา ออกล่ากบ
ความบัดซบ ตามหยิบยก นกกระสา
ไม่มีใคร ไหนเล่า เขาเชิญมา
เสือกสิท่า หาเหยื่อ เพื่อพวกมัน....
.
งบก้อนโต จัดได้ ตามใจชอบ
เรื่องตรวจสอบ อย่าข้องเกี่ยว เหลียวมองฉัน
สารพัน หว่านแจก แดกทั่วกัน
จนสุขสันต์ อิ่มท้อง ฉลองชัย....
.
ไล่จิกกัด พรรคการเมือง หาเรื่องครบ
ใครประจบ สอพลอ ก็แจ่มใส
ใครเห็นต่าง ถูกเอาเปรียบ เหยียบย่ำใจ
อย่างนี้ไหม ถึงเรียกว่า มาปรองดอง....
.
แค่สามปี ดีแตก จนแหลกยับ
ยังไม่นับ ยี่สิบปี ที่สยอง
ประชาชน โง่งม ดั่งจมคลอง
ถูกเขามอง แค่ใต้ตีน สิ้นเยื่อใย....
.
๓ บลา
.
มโนว่า ข้าคนดี อัปรีย์ปาก
ไม่กระดาก ความชั่ว ที่มัวหมอง
อยุติธรรม ย่ำยี ตีตราจอง
แล้วจดจ้อง แต่ระยำ มุ่งทำลาย....
.
อคติ ปริในใจ ไล่ฟันฟาด
หวังพิฆาต แน่วแน่ แค่อีกฝ่าย
ฝั่งพวกตน อุ้มชู นิ่งดูดาย
ล้านชิ้บหาย ก็เอออวย เร่งช่วยกัน....
.
คนทั้งโลก ได้รู้เช่น อย่างเห็นชาติ
ความอุบาทว์ แดนกะลา น่าขบขัน
อ้างปราบโกง โปร่งใส ไปวันวัน
ที่แท้มัน เล่นแหกตา ประชาชี....
.
ใช้กฎกู นำทาง สร้างแตกแยก
ปรองดองแหลก ยับเยิน เกินป่นปี้
แล้วยกหาง อ้างตน คือคนดี
เลวบัดสี น่าชัง โคตรจังไร....
.
๓ บลา
.
สมเขาว่า กะลาแลนด์ แดนตอแหล
มันเตี้ยต่ำ ย่ำแย่ เกินแก้ไข
เผยทาสแท้ ทั้งชีวิต และจิตใจ
ชอบเฉไฉ ดัดจริต ปิดหูตา....
.
แกล้งไม่รู้ เกิดอะไร ในเมืองหลวง
สมองกลวง ไม่รู้เห็น เขาเข่นฆ่า
เกือบร้อยศพ ถูกยิงตาย วายชีวา
ไม่รู้สึก เห็นถูกผิด ชีวิตคน....
.
ล้วนมีแต่ อยุติธรรม ย้ำหยิบยื่น
ผ่านวันคืน แสร้งหลับไหล ไร้เหตุผล
นิติรัฐ นิติธรรม ซ้ำมืดมน
ปัดไม่สน ไม่รู้ไม่ชี้ มีใครตาย....
.
เหยื่อล้อมปราบ คราบเลือด ไม่เหือดแห้ง
ยังรอแสง ยุติธรรม นำเฉิดฉาย
แม้หมางเมิน ไร้แลเหลียว อย่างเดียวดาย
สิ่งสุดท้าย "คนสั่งฆ่า" อย่าลอยนวล....
.
๓ บลา
.
ทำหน้าบึ้ง ขึ้งโกรธ ไล่โทษสื่อ
เหตุผลคือ ใช้สิทธิ์ ผิดกฏหมาย
แล้วเอาพวก มีคดี บี้ทำลาย
ความเสียหาย เลยตกอยู่ ที่ผู้นำ....
.
ว่าปรองดอง ต้องพับ ดับสนิท
เอาคนผิด มาออกสื่อ คือตอกย้ำ
ยิ่งเห่าว่า ประเทศนี้ มีเที่ยงธรรม
คนยิ่งขำ กะลาเน่า โคตรเศร้าใจ....
.
พวกกบฎ กาลี ศรีประเทศ
ทั้งฝูงเปรต อัปรีย์ ที่เป็นใหญ่
ได้ชูคอ หน้าสลอน ก่อนใครใคร
มันชัดไหม กับคำว่า กะลาแลนด์....
.
ถึงทำผิด ก็ได้ดี ไม่มีผิด
แถมใช้สิทธิ์ สมหวัง นั่งยิ้มแป้น
ดีแต่สร้าง ทุกข์หม่นมัว ทั่วดินแดน
สะสมแค้น สู่ประชา โคตรน่าชัง....
.
๓ บลา
.
แปดปีหด ปลดระวาง ไร้ทางยื้อ
ด้วยฝีมือ ถือประจักษ์ ร่วมรักษา
เพราะกระสัน ฝันไกล ใช้ตรวจตรา
จึงจัดหา ของเล่น ตามเห็นกัน....
.
กี่ร้อยล้าน กี่พันล้าน หว่านจนเปรอะ
บอกงบเงอะ ถึงจ่ายไป ก็ไม่หวั่น
แต่ละปี เร่งจัดหา สารพัน
แดกปากมัน เน้นเน้น เห็นคาตา....
.
ผิดแค่ไหน ผิดอย่างไร ก็ไม่ผิด
แถมเอออวย ช่วยปกปิด เพราะคิดว่า
เป็นคนดี ที่หนึ่ง ได้พึ่งพา
ถึงแดกห่า ก็หยวนหยวน ไม่กวนใจ....
.
ฆ่ากลางเมือง เกือบร้อยศพ ยังจบสวย
แถมคอยช่วย โฆษณา ว่าโปร่งใส
แม้นชั่วทราม สามานย์ สักปานใด
ก็พ้นภัย ทางสะดวก เพราะพวกกัน....
.
๓ บลา
.
เห็นทาสแท้ แหลลวง ทุกท่วงท่า
เล่ห์มารยา หน้าด้าน สามานย์นัก
ตัวจังไร ใจอัปรีย์ แถมดีดัก
ได้ประจักษ์ เห็นไส้ ใครดีเลว....
.
คืนความสุข ทุกหย่อมหญ้า อย่างสาสม
ความโสมม จมดิ่ง ยิ่งแหลกเหลว
ประชาราษฎร์ ร้อนรุ่ม กว่าสุมเปลว
เหมือนตกเหว แห่งวิบัติ ยิ่งขัดเคือง....
.
เคยร่วมหัว จมท้าย ทำลายบ้าน
สุขสำราญ นานเนิ่น จำเริญเฟื่อง
มโนอ้าง สร้างฝัน กันเนืองเนือง
ทั้งแดงเหลือง ถูกกดไว้ ใต้บาทา....
.
พวกเสือหิว ลิ่วล้อ เลยขอบ้าง
ด้วยคำอ้าง บุญคุณ ร่วมหนุนฝ่า
จากวันนั้น ถึงวันนี้ ที่ปล้นมา
ถึงเวลา พวกขี้ฉ้อ ร้องขอคืน....
.
๓ บลา
.
เสียงโอดโอย โวยลั่น จนหวั่นไหว
โพลล์ออกมา ไม่ถูกใจ ไม่เหมาะสม
ผลงานผ่าน สิบห้าปี ที่นิยม
ขัดอารมณ์ หูตา พวกบ้าเลีย....
.
ความจริง รับไม่ได้ ว่าไม่เหมาะ
ต้องฉอเลาะ เกาะแข้งขา ตาละเหี่ย
ถึงผลงาน ยอดแย่ แต่ต้องเชียร์
ใครคุ้ยเขี่ย ก็ถูกว่า ด่าประจาน....
.
ต้องตอแหล แถไถ ไปตามยุค
คืนความสุข แบบอย่างว่า คือหน้าด้าน
โพลล์ต้องเชียร์ เลียแข้งขา เน้นสามานย์
ต้องดักดาน ขานตอบ ว่าชอบชม....
.
นี่แหละหนอ ตอแหลแลนด์ แดนบัดซบ
ต้องเกลี่ยกลบ ความจริง สิ่งเหมาะสม
แล้วเชลียร์ เชียร์กัน ฝันลอยลม
คิดแต่ชั่ว มัวคุยข่ม ชมตัวเอง....
.
๓ บลา
.
รวบเบ็ดเสร็จ เผด็จการ ให้นานเนิ่น
เสพกันเพลิน กับอำนาจ ที่วาดหวัง
ปฏิรูป เพื่อสืบทอด สุดยอดจัง
หลอกพวกงั่ง แค่คำว่า ข้าคนดี....
.
ประชาชน ทนกันไป ไร้สิทธิ์เสียง
เป็นได้เพียง แค่เดินตาม ในยามนี้
นักการเมือง ถูกไล่ล่า ท้าต่อยตี
สิ้นศักดิ์ศรี ดั่งเคยเห็น เป็นผู้แทนฯ....
.
ทางอำนาจ อนาคต คือกดหัว
ให้พวกตัว สุขอิ่ม นั่งยิ้มแป้น
นิติรัฐ นิติธรรม ซ้ำขาดแคลน
กอดกันแน่น แสนเพลิน จำเริญใจ....
.
อำนาจโจร ปล้นมา ไม่กล้าปล่อย
เฝ้าแต่คอย ร้อยเล่ห์ ทำเฉไฉ
ไม่สนคำ คนก่นด่า ห่าจังไร
ด้วยหวังไว้ คือสืบทอด ตลอดกาล....
.
๓ บลา
.
เคยปราบฆ่า ประชาชน จนล้มหาย
ยังมักง่าย เต๊ะท่า มาเห่าหอน
ทำดี๊ด๊า ปากจังไร ไม่สังวรณ์
หวังปิดซ่อน รอยชั่ว ตัวมันเอง....
.
ประชาชน คิดเป็น เห็นทาสแท้
ยิ่งตอแหล อวดโอ้ โชว์ความเก่ง
เผยสันดาน โง่งั่ง แสนวังเวง
พวกกระเตง จะได้รู้ อยู่หรือไป....
.
มือเปื้อนเลือด ฉายา ฆ่าร้อยศพ
ความบัดซบ ล้ำหน้า กว่าคราไหน
ชอบแบบนี้ เชิญเลือกมัน ผูกพันใจ
ทางสดใส หรือมืดมิด ลองคิดดู....
.
เสรีภาพ เลือกได้ สมใจนึก
ความรู้สึก สิ่งหวัง ก็ยังอยู่
รัฐประหาร ทางมืดมิด ปิดประตู
วันตัดสิน เดี๋ยวก็รู้ กูหรือมัน....
.
๓ บลา
.
ผู้นำฉุน คนยังปลื้ม ไม่ลืมแม้ว
ผ่านมาแล้ว สิบห้าปี ที่เพรียกหา
ก้าวไม่ข้าม เพราะชื่นชอบ มอบศรัทธา
เน้นเน้นว่า เป็นคนดี ไม่มีลืม....
.
ความนิยม บ่มเพาะ เกาะไม่ติด
ด้วยความคิด ปลิดทุกข์ สุขดูดดื่ม
นโยบาย กระจายทั่ว ไม่รั่วซึม
คนยังปลื้ม พูดซ้ำซ้ำ เพราะทำดี....
.
เราคนไทย สุดจำแม่น ทั้งแค้น-รัก
วันเวลา พาประจักษ์ เรื่องศักดิ์ศรี
คนหนึ่งทำ เพื่อประชา พามั่งมี
แต่พวกหนึ่ง ไล่กดขี่ ตีโซ่ตรวน....
.
ประวัติศาสตร์ ต้องจารึก บันทึกไว้
สิ่งที่รอ ต่อแถวไป ให้เร่งด่วน
เดินตามรอย โสมม อย่างสมควร
หมดทางหวน จบเบ็ดเสร็จ เผด็จการ....
.
๓ บลา
.
เน้นสร้างภาพ มโน อย่างโก้หรู
เพื่อพวกกู อยู่รอด กอดแข้งขา
สืบอำนาจ เสพสม จมกะลา
ใบสั่งมา คืนความสุข ทุกข์ยาวไกล....
.
20 ปี ยุทธศาสตร์ ที่วาดหวัง
ถามหรือยัง ชาวประชา ว่าเอาไหม?
ปฏิรูป ที่จะเห็น เป็นอย่างไร?
ยัดเยียดให้ ขู่คาดโทษ เหมือนโกรธกัน....
.
ด้วยอำนาจ แห่งโจร ที่ปล้นเขา
ซ้ำมัวเมา เพ้อเจ้อ ละเมอฝัน
ประชาชน พิศวง สุดงงงัน
โน่นนี่นั่น ล้วนมโน โชว์น้ำลาย....
.
เผด็จการ ครองเมือง คุยเขื่องข่ม
สร้างโสมม ยุบยิบ จนชิ้บหาย
ทุกหย่อมหญ้า รันทด แทบอดตาย
ยิ่งมักง่าย ยิ่งยัดเยียด ยิ่งเกลียดมึง....
.
๓ บลา
.
15 ปี ที่คนไทย ไม่ลืมเขา
มัดรวมเอา พวกเหี้ยห่า มาแข่งขัน
เท่าขี้เล็บ อย่าคิดเทียบ มาเปรียบกัน
ความจริงนั้น คือความจริง เหนือสิ่งใด....
.
ทุกผลงาน ล้วนจับต้อง มองแจ่มชัด
ปฏิบัติ อย่างเท่าเทียม จัดเตรียมให้
เศรษฐกิจ การเงิน จำเริญใจ
สุขกินได้ ทั่วแผ่นดิน ทักษิณทำ....
.
พวกคนดี ที่ห้อยโหน ตะโกนด่า
ขี้อิจฉา เลยเฉไฉ ไล่เหยียบย่ำ
สร้างแผนชั่ว อัปรีย์ คอยชี้นำ
ด้วยวาทกรรม ซ้ำร้าย ทำลายล้าง....
.
15 ปี คนไม่ลืม ปลื้มทักษิณ
ท่านโบยบิน ทำทุกสิ่ง จนทิ้งห่าง
คนทั้งโลก ไม่หมางเมิน เดินร่วมทาง
มองกลางกลาง คนแบบนี้ ดีหรือเลว....
.
๓ บลา
.
ฆ่าคนตาย กลางเมือง ปิดเรื่องจบ
ความบัดซบ อยุติธรรม ซ้ำอีกหน
บนเส้นทาง อัปรีย์ ที่มืดมน
ยังวกวน หลอกหลอน ย้อนไปมา....
.
ฆาตกร นั่งหัวเราะ เห่าเยาะหยัน
ฝีมือมัน กระสุนจริง สั่งยิงฆ่า
บอกไม่รู้ ไม่เห็น ความเป็นมา
ปิดหูตา ว่าความผิด ไม่ติดใจ....
.
เลยต้องรีบ ถีบตก ยกคำฟ้อง
เสียงแซ่ซ้อง เอิกเกริก เลิกสงสัย
ฆาตกร เลยพ้นผิด ไร้พิษภัย
ยุติธรรม มีบ้างไหม ใครบอกที?....
.
ทั้งคนฆ่า คนสั่ง ยังมีสุข
หมดสิ้นทุกข์ อิ่มเอม เกษมศรี
ประชาชน คนตาย วายชีวี
ขออย่าให้ เขาตายฟรี ตรงนี้เลย....
.
๓ บลา
.
สมเขาว่า กะลาแลนด์ แดนเมืองแพะ
ร้องแบะแบะ ขื่นขม แทบจมหาย
ผิดไม่ผิด อาจเท่งทึง จนถึงตาย
ชื่นชอบนัก เรื่องใส่ร้าย ป้ายมลทิน....
.
สร้างหลักฐาน หว่านล้อม พร้อมเสร็จสรรพ
จริงหรือเท็จ อย่ามัวนับ รับให้สิ้น
มโนอ้าง ทางอัปรีย์ หวังตีกิน
จนผกผิน อับปาง ทางชีวิต....
.
อภินิหาร ของกฎหมาย ทำลายล้าง
ต้องอยู่อย่าง ความจำใจ ไร้เสียงสิทธิ์
ใช้กฎกู สัปดน ช่วยพ่นพิษ
ถึงไม่ผิด ก็ยัดเยียด เพราะเกลียดชัง....
.
เมื่อคดี จบไป ไร้หลักฐาน
รอยสามานย์ ย้ำเตือน เหมือนถูกฝัง
ทั้งครอบครัว ชีวิต อนิจจัง
มีแต่พัง ทนรับบาป คราบน้ำตา....
.
๓ บลา
.
ประเทศนี้ อยู่กันได้ อย่างไรหรือ?
เรื่องจริงคือ สิ่งย่อยยับ ที่ทับถม
เน้นยุติ-ความเป็นธรรม ย้ำโสมม
แล้วถุยถ่ม นิติรัฐ อย่างจัดเจน....
.
ช่วยชาวนา อยู่กินดี มีความสุข
กลับต้องทุกข์ ถูกบีบ จนรีบเผ่น
โบกโบยบิน หนีช้ำ ดั่งกรรมเวร
ธงเอียงเอน ถูกตั้งไว้ ไล่ฟาดฟัน....
.
สั่งปราบฆ่า ประชาชน จนด่าวดิ้น
กี่มลทิน ถูกลบล้าง อย่างสุขสันต์
กระสุนจริง ยิงตาย วายชีวัน
สุดท้ายมัน พ้นผิด ไร้พิษภัย....
.
ประเทศนี้ แสนอดสู ยิ่งอยู่ยาก
อยุติธรรม ซ้ำซาก มากไปไหม
ช่วยชาวนา ต้องพลัดถิ่น แผ่นดินไทย
สั่งฆ่าคน สุขสดใส ไร้มลทิน....
.
๓ บลา
.
อยุติธรรม ซ้ำซาก แค่อยากพูด
บทพิสูจน์ กะลาเก่า ที่เน่าเหม็น
เบี่ยงกฎหมาย ใช้กฎกู ชูประเด็น
ใครก็เห็น มันถดถอย ด้อยเที่ยงธรรม....
.
แถมชี้ช่อง ช่วยพวกตน ให้พ้นผิด
วิธีคิด แสนอัปรีย์ ดีแต่พร่ำ
อคติ วิปริต จิตใจดำ
ความระยำ จึงแผ่ซ่าน ทั่วบ้านเมือง....
.
แค่ร้องขอ ยุติธรรม นำเหตุพล
ให้ทุกคน เสมอภาค ไม่มากเรื่อง
แล้วเลิกสร้าง ทางวิบัติ รอยขัดเคือง
หยุดคุยเขื่อง อวดอ้างตน คือคนดี....
.
อยุติธรรม ซ้ำบ่อย ยิ่งย่อยยับ
คนสับปลับ ยังชูคอ ก่อบัดสี
ประชาชน ทนรับกรรม ช้ำชีวี
ทุกข์ทวี ที่ตอกย้ำ ต้องจำนน....
.
๓ บลา
.
วาทกรรม คำพูด สุดน่าหน่าย
สมเป็นชาย ผู้องอาจ มาดทหาร
หิวอำนาจ ปล้นแดก จนแหลกลาญ
เรื่องหน้าด้าน ยกเป็นหนึ่ง ที่พึงมี....
.
ปูทางไว้ เบ็ดเสร็จ อย่างเด็ดขาด
ด้วยหวังวาด จะอยู่ยาว ในคราวนี้
กดหัวบ่า แล้วเหยียบมิด สิทธิ์เสรี
ยี่สิบปี คงตายเกลีี้ยง ไร้เสียงครวญ....
.
ต่อนี้ไป ไทยไม่มี รัฐประหาร
สุขสำราญ ทั่วถิ่นไทย ไร้ขีดข่วน
หมดรถถึง ปืนกล คนก่อกวน
ทุกภาคส่วน ล้มหาย ตายพร้อมกัน....
.
เผด็จการ ครองเมือง คุยเขื่องต่อ
แดนสอพลอ รอย่อยยับ เร่งดับฝัน
ฟ้าสีทอง ผ่องอำไพ ไม่มีวัน
สุดท้ายนั่น ต้องหันมา ฆ่ากันเอง....
.
๓ บลา
.
ชักกันเอง ดูกันเอง บรรเลงต่อ
แดนสอพลอ ยังมืดมิด ไร้สิทธ์เสียง
ประชาชน คนอาศัย เป็นได้เพียง
ส่งสำเนียง เอออวย แล้วช่วยเชียร์....
.
ใครเห็นต่าง ถูกกระชาก ลากเข้าคุก
คืนความสุข แบบผูกขาด ทาสเรือนเบี้ย
เน้นสร้างภาพ สุขสม ก้มหน้าเลีย
ห้ามคุ้ยเขี่ย ความบัดสี ที่พอกพูน....
.
ปฏิรูป แบบขำขำ เล่นจำอวด
คนเจ็บปวด ชาวประชา คราสิ้นสูญ
ิเสรีภาพ ถูกย่ำยี ทวีคูณ
ช้ำอาดูร ทั่วแผ่นดิน สิ้นทางไป....
.
ยืดอำนาจ ยี่สิบปี บ่มียั้ง
คนสมหวัง พวกกองเชียร์ เลียกันใหญ่
ปล้นเขามา แล้วเสพสุข สนุกใจ
เลวแค่ไหน ไม่รับรู้ ขออยู่ยาว....
.
๓ บลา
