.
ยุคบ้านป่า เมืองเถื่อน มิเลือนลับ
ต้องบังคับ รับรู้ ไล่ขู่เข็ญ
ใครคิดต่าง ก็ถูกเชือด อย่างเลือดเย็น
ต้องหน้าเป็น เฝ้าเคล้าเคลีย เชียร์ร่ำไป....
.
ดีไม่ดี ต้องหลับตา ว่าเหมาะสม
ทุกข์ระทม ต้องชมว่า ข้าสดใส
เศรษฐกิจ ถดถอย ด้อยกว่าใคร
ต้องเชียร์ว่า เลิศวิไล หาใดปาน....
.
พวกเดียวกัน ชมว่าดี มีความสุข
ยิ้มแก้มปริ ตีข่าวปลุก สนุกสนาน
ไม่เห็นด้วย ไล่ถล่ม แทบซมซาน
เรื่องหน้าด้าน พวกไหนแน่ แค่ถามดู....?
.
๓ บลา
.
สมเขาว่า กะลาแลนด์ แดนขำขำ
มันตกต่ำ เละชำรุด ฉุดไม่ไหว
ชั้นปกครอง ก็งี่เง่า เอาแต่ใจ
เหมือนอยากได้ ของเล่น เช่นเด็กน้อย....
.
ล้านปัญหา ปากท้อง ไม่ต้องแก้
เร่งทำแต่ คุยเขื่อง เรื่องเถื่อนถ่อย
ซ้ำหยุมหยิม เพ้อคลั่ง ตั้งตาคอย
หาลาภลอย ไล่จับล่า ประชาชน....
.
อยู่อยู่ อาจส้มหล่น เป็นคนร้าย
ไม่มีหมาย ผิดไม่ผิด ใช้สิทธิ์ปล้น
เห็นทาสแท้ ความจริง สิ่งมืดมน
ต้องจำนน ปล่อยเขาหยาม อย่างจำใจ....
.
๓ บลา
.
ประชาชน ห้ามงง ห้ามสงสัย
ก็แฟร์เพลย์ นี่ไง ไม่เห็นหรือ?
อย่ามาเรียก ร่ำร้อง ต้องหืออือ
ถ้าใครดื้อ เดี๋ยวบังคับ จับเข้ากรง....
.
ใครคิดมา สอดแนม อย่าแหยมเสือก
มีตัวเลือก เต็มกะลา พาลุ่มหลง
สาวกโง่ ก็เงียบฉี่ ไม่มีงง
ล้านพิษสง ก็น้อมรับ กับชะตา....
.
วิปริต คิดชั่ว กลัวจนสั่น
ไล่ปิดกั้น คนคิดต่าง อย่างด้านหนา
เผยทาสแท้ เกมยึดยื้อ ซื้อเวลา
เพื่อจะเหยียบ หัวบ่า ประชาชน....
.
๓ บลา
.
เสียงเฮียห่า การันตี ดีที่สุด
รีบเร่งรุด ซูฮก ช่วยยกหาง
อันบุญคุณ ล้นเหลือ เพื่อปูทาง
ไม่เคยจาง จากกองเชียร์ ช่วยเลียกัน....
.
เร่งป่วนเมือง เพื่อผูกขาด อำนาจเถื่อน
ผ่านปีเดือน หางโผล่มา พาเย้ยหยัน
หลอกสาวก โคตรโง่งม ชื่นชมมัน
บทสุดท้าย สมใจฝัน แบ่งปันไป....
.
ขยิบตา อุ้มเลีย เชียร์ถี่ถี่
กะลาแลนด์ แดนนี้ ดีชิบหาย
ปล้นกันมา แล้วบิดเบือน เหมือนจงใจ
ทนไม่ไหว คงบ้านแตก แหลกเป็นจุล....
.
๓ บลา
.
สิทธิเสรี ประชาชน บนพิ้นฐาน
อย่าหน้าด้าน เลาะเลี้ยว เที่ยวขู่เข็ญ
จะชอบชัง ถูกผิด เขาคิดเป็น
อย่าซ่อนเร้น ความถ่อยเถื่อน เหมือนจงใจ....
.
ใครต่อต้าน บีบบังคับ ไล่จับขัง
พวกอีกฝั่ง อุ้มชู ดูสดใส
นี่นะหรือ คือคำว่า ประชาธิปไตย
ทำตามใจ อำนาจตน ดั่งคนพาล....
.
สมเขาว่า กะลาแลนด์ แดนตอแหล
ทำได้แค่ อัปรีย์จังไร ไล่หักหาญ
ชาวประชา ต้องโง่งม จมดักดาน
เพื่อสืบสาน อำนาจชั่ว ของตัวเอง....
.
๓ บลา
.
ยากสรรหา คำใด มาใคร่เขียน
สะอิดสะเอียน พวกคนดี ที่พบเห็น
บริบท ที่แสดง แสร้งหน้าเป็น
ล้วนซ่อนเร้น ความชั่วช้า ช่างน่าอาย....
.
คนหนึ่ง สู้เพิ่อพ่อ ขอพ้นทุกข์
อีกคน กระเตงลูก สุขเหลือหลาย
แล้วเชื่อมโยง ความผูกพัน บั่นทำลาย
ถึงสุดท้าย ก็หลบเลี่ยง พูดเบี่ยงเบน....
.
อ้างเบื้อหลัง เบื้องหน้า มุสาเท็จ
สรุปเสร็จ ว่าแผนชั่ว ที่ตัวเห็น
สู้เพิ่อพ่อ บอกผิดมาก ด่ากากเดน
สู่เพื่อลูก ยศประเคน เป็นคนดี....
.
๓ บลา
.
ฤ ถึงคราว โลกย่อยยับ ดับสลาย
ทุกข์มากมาย รุกเร้า เข้าทับถม
มนุษยชาติ ถึงคราเศร้า ร้าวระทม
แผ่นดินจม กลืนชีวิต ทั่วทิศทาง....
.
ณ วันนี้ โลกเศร้า มันร้าวลึก
ความรู้สึก เห็นชัด วิบัติกว้าง
กำลังใจ ส่งไปเยือน มิเลือนลาง
ถึงอ้างว้าง แห่งหนไหน ไม่ทิ้งกัน....
.
๓ บลา
.
ด่าคนอื่น โกงโกง โพล่งคำเห่า
ไฉนเล่า พวกเดียวกัน มันเงียบเฉย
เลวแค่ไหน ก็ยกหาง ต่างชมเชย
พิโธ่เอ๋ย แดนกะลา น่าอัศจรรย์....
.
พวกเคยออก ต้านโกง ตายโหงหมด
คำโป้ปด เทียวเอ่ยอ้าง ช่างน่าขัน
อคติ สมองเน่า เห่าแข่งกัน
สุดท้ายมัน มุดกะลา หายหน้าไป....
.
อ้างคนดี ทำอะไร ก็ไม่ผิด
วิปริต เกินจะด้าน มารสาไถย
ประชาชน ก่นด่า ห่าจังไร
คงถูกใจ สลิ่มโง่ โถ..กะลา....
.
๓ บลา
.
โลกร้อนรุ่ม ชนยากไร้ ไฟระอุ
ลามปะทุ มนุษย์ชาติ หวาดผวา
แผ่นดินไหว โคลนซัดโหม ถล่มมา
คล้ายเตือนว่า โลกยามนี้ ถึงทีแล้ว....
.
ทุกข์ซ้ำร้าย เจ็บร้าว ชาวญี่ปุ่น
น้ำตาอุ่น เอ่อไหล หัวใจแป้ว
ให้เข้มแข็ง สู้เต็มที่ และมีแวว
สู่ผ่องแผ้ว ฟ้าสดใส ในเร็ววัน....
.
๓ บลา
.
ตีฝีปาก เบ่งคำท้า พวกข้าใหญ่
จะไล่ปรับ จับใคร ไม่แยแส
แถมอ่อนไหว บอบบาง ช่างงอแง
เน้นตอแหล ออกสื่อ ทั้งดื้อพาล....
.
เสียงเห่าหอน "กูคนดี" มีอำนาจ
ทั้งเกรี้ยวกราด ด่าโชว์ โมโหพล่าน
ประชาชน ก่นด่า ไอ้สามานย์
แดกภาษี เงินชาวบ้าน หน้าด้านจัง....
.
ใช้อำนาจ ตามใจ ไร้ความคิด
วิปริต บ้าบอ สอพลอสั่ง
เรื่องปรองดอง ชิบหาย มลายพัง
เหลือแค่นั่ง เห่าแข่งหมา ทำตาลอย....
.
๓ บลา
.
ข่มโคขืน ให้กลืนหญ้า ตามภาษิต
คล้ายตัวตน คนซาดิสม์ วิตถาร
จงใจเล่น บทชั่วช้า วิชามาร
แถมดื้อด้าน น่าฉงน จนตกคลอง....
.
ประชาชน ล้วนมีสิทธิ์ จะคิดต่าง
เห็นขัดแย้ง เห็นชอบบ้าง ทางถูกต้อง
อย่าบังคับ ล่าไล่ ในมุมมอง
เพื่อสนอง ความกระสัน พวกกันเอง....
.
จากที่มา สาละวน ไล่ปล้นเขา
จัดสรรเอา ตามใจข้า อย่าอวดเก่ง
ปรองดองวิ่น สิ้นหวัง สุดวังเวง
ยิ่งข่มเหง ยิ่งแตกแยก แหลกละลาย....
.
๓ บลา
.
เสียงข่มขู่ คุกคาม พูดหยามหยัน
แถมปิดกั้น คนเห็นต่าง อย่างแน่นหนา
อ้างพวกตน คือคนดี มีราคา
แต่เหยียบหัว เหยียบบ่า ประชาชน....
.
บีบบังคับ ขู่เข็ญ ให้เห็นชอบ
สั่งคลานหมอบ คล้อยตาม แล้วห้ามบ่น
อนาคต อ้างว้าง ทางมืดมน
ความทุกข์ทน แผ่ขยาย ทำลายล้าง....
.
ยึดอำนาจ สาละวน ที่ปล้นเขา
ยังกล้าเห่า ใช้คารม มาสมอ้าง
ปรองดองพับ ดับวืด จนจืดจาง
เหลือแค่ทาง ลุกขึ้นมา ฆ่ากันเอง....
.
๓ บลา
.
ปล้นเขามา ชูคอ หัวร่อรื่น
ทำตีมึน ว่าแน่วแน่ แก้ปัญหา
หลอกพวกโง่ ดึงฉุด มุดกะลา
แล้วเห่าว่า พวกตน คือคนดี....
.
แท้ที่จริง ฝันใฝ่ ในอำนาจ
คิดผูกขาด วาดหวัง อย่างเต็มที่
ประชาชน ก่นด่า ห่าอัปรีย์
ยังเฉไฉ ไล่ย่ำยี บ่มียั้ง....
.
เกมวัดใจ ไล่ยัด วัดอำนาจ
ยึดหัวหาด เหยียบหยาม ตามที่หวัง
ประชามติ ชี้ให้เห็น เป็นพลัง
บทสุดท้าย เสียงจะดัง อยู่ฝั่งใด?....
.
๓ บลา
.
ยุคสอพลอ ตอแหล มิแคร์สื่อ
เข้าฉุดยื้อ หวังเสพสุข สนุกสนาน
โหนอำนาจ ชั่วช้า วิชามาร
ความหน้าด้าน รุกเร้า เข้าฝังใจ....
.
ประจบประแจง แย่งกัน กระสันอยาก
แล้วรอลาก จากปลายลิ้น สิ้นสงสัย
ประชาชน ทนดู อดสูใจ
เลวจังไร เกินก่นด่า น่าชิงชัง....
.
ปล้นเขามา สาระแน ยิ่งแส่หนัก
ได้ประจักษ์ พวกทราม ตามใบสั่ง
ประเทศชาติ ฉิบหาย มลายพัง
เพราะพวกอยาก ลากตั้ง หวังลาภลอย....
.
๓ บลา
.
อุ้มสม เลีย เผด็จการ มานานเนิ่น
เสพสุขกัน จนเพลิน เมินจะถอย
หาช่องทาง อยู่ยาว ตามเฝ้าคอย
เหมือนลาภลอย พลอยปลิ้ม ลืมไม่ลง....
.
เดินหน้าจูบ ลูบคลำ ซ้ำยกหาง
แล้วเอ่ยอ้าง ทำเฉไฉ ให้พิศวง
ประชาชน ส่ายหน้า พากันงง
ชาตินี้คง เลว บัดสี ผ่านปีเดือน....
.
มีแต่เรื่อง ระยำ คำตอแหล
เผยทาสแท้ สองตา หาใดเหมือน
แล้วสร้างภาพ วิปริต ทำบิดเบือน
ช่างเลอะเลือน สมเขาว่า กะลาแลนด์....
.
๓ บลา
.
สั่นสะเทือน เลื่อนลั่น สนั่นโลก
วิปโยค พวกคนรวย ซวยขำขำ
หอบเงินฟอก รวยสนุก ยุคมืดดำ
สุขเลิศล้ำ พวกคนดี เศรษฐีไทย....
.
พรรณนา คำหวาน หว่านกรอกหู
ว่าพวกกู ที่มีชื่อ คือ..โปร่งใส
ส่วนคนจน เที่ยวก่นด่า ห่าจังไร
มีปัญญา ทำได้ไหม มาฟอกเงิน....
.
พวกเดียวกัน อุ้มสม อารมณ์รัก
เห็นประจักษ์ แย่แค่ไหน ไม่เคอะเขิน
ชั่วอย่างไร รีบแสดง แสร้งทำเมิน
อุบาทว์เกิน จะเขียนด่า ภาษาไทย....
.
๓ บลา
.
มีแต่ไล่ บั่นทอน ริดรอนสิทธิ์
มุ่งทำลาย หลายชีวิต ปิดตาหู
หวังโง่งม ดักดาน คลานลงรู
น่าอดสู เหลือคณา กะลาแลนด์....
.
เด็กฉลาด ชาติเจริญ เมินคำขวัญ
เสพสมเพลิน เดินหน้าหั่น เป็นมั่นแม่น
ขาดเมตตา ไร้คุณธรรม ย้ำดูแคลน
หวังโลดแล่น กดหัวบ่า ประชาชี....
.
เพิ่มแต่เรื่อง วิปริต วิตถาร
สืบสามานย์ เรื่องชั่วช้า น่าบัดสี
จมดักดาน โง่เง่า เต่าล้านปี
มีเรื่องดี แค่หน้าด้าน สะท้านเมือง....
.
๓ บลา
.
กลียุค วิปริต ไร้สิทธิ์เสียง
ทำได้เพียง ช่วยเชียร์ เลียแข้งขา
เห็นแต่แรก ความบัดสี จากที่มา
จึงรู้ว่า ทุกสิ่งทำ ย้ำเพื่อตน....
.
ด้วยเน้นหนัก ปักธง บรรจงลาก
เฉกกาฝาก อัปรีย์ ทางปี้ป่น
ไล่ปิดหู ปิดตา ประชาชน
สู่มืดมน กระสันอยาก ลากตามใจ....
.
ปฏิรูป ได้แค่นี้ ดีตายห่า
ปล้นเขามา ทำชูคอ หัวร่อใส่
ไม่ให้เกี่ยว อย่าสำออย รีบถอยไป
เกมจังไร พวกขี้กลาก ลากให้พอ....
.
๓ บลา
.
ยังวนเวียน อยู่อย่างนี้ ไม่ดีกว่า
เติมหม่นมัว ทั่วแผ่นดิน สิ้นสงสัย
ปล้นเขามา ได้รู้เห็น เป็นอะไร?
แท้ที่จริง อยากเป็นใหญ่ เห็นไส้พุง....
.
แต่ก่อนนั้น ค้านแทบตาย วุ่นวายหนัก
ได้ตวงตัก อำนาจทราม ยามเรืองรุ่ง
ไล่เหยียบหัว ประชาชน จนนังนุง
ด้วยหมายมุ่ง เพื่อพวกตน คนหยิบมือ....
.
อย่าถามหา ประชาธิปไตย ให้อายปาก
มันกระดาก ยากจะให้ ใครเชื่อถือ
เดินตกคลอง สมหวัง ดั่งคำลือ
สุดท้ายคือ โหยอำนาจ ทุกชาติไป....
.
๓ บลา
.
รับ-ไม่รับ เลือกได้ อย่าไขสือ
มีอำนาจ อยู่ในมือ ถือเหตุผล
อนาคต กำหนดได้ ไทยทุกคน
จะมืดมน หรือสดใส เลือกได้เอง....
.
ชอบ-ติดใจ เผด็จการ สามานย์นี้
เชิญเต็มที่ รีบรับไป ไว้อวดเบ่ง
ถูกริดรอน เหยียบย่ำ ซ้ำวังเวง
อย่าชักช้า เชิญกระเตง เร่งรับไป....
.
ถ้ายังรัก ความเป็นธรรม ย้ำถูก-ผิด
โปรดไตร่ตรอง ลองพินิจ คิดกันใหม่
100% เห็นคุณค่า ประชาธิปไตย
ถึงวันนัด ตัดสินใจ ง่ายนิดเดียว....
.
๓ บลา
.
ประชาชน ทุกข์อย่างไร อย่าได้สน
ยุคมืดมน ชาวกะลา น่าขบขัน
เห็นแดงแดง แสลงตา ต้องล่ามัน
แล้วจับปรับ พัลวัน พวกขันแดง....
.
กลายเป็นภัย ความมั่นคง งงทั้งโลก
วิปโยค ย่อยยับ ยามอับแสง
อคติ บดบังตา พาระแวง
รีบจัดแจง ไล่จับขัน ทุกวันคืน...
.
เลยกลายเป็น ขีปนาวุธ สุดยิ่งใหญ่
ใครถือไว้ จ่ายแจก อาจแตกตื่น
โอ้ขันแดง แรงบาดตา พากล้ำกลืน
หมดทางฟื้น ยืนขาสั่น กลัวขันแดง....
.
๓ บลา
.
หลงอำนาจ หวานหอม อยู่พร้อมหน้า
เฝ้ายึดยื้อ ซื้อเวลา หาทางฝัน
ประชาชน มองอยู่ ต่างรู้ทัน
สันดานนั้น แท้ที่จริง ยิ่งกว่าโจร....
.
อำนาจนี้ ท่านได้ แต่ใดมา
ใครก็เห็น เต็มตา ว่าการปล้น
ประเทศชาติ ย่อยยับ อยู่อับจน
เพราะมีคน จัญไร ใจสามานย์....
.
ถึงเวลา ประชามติ ผลิใบใหม่
ระวังไว้ หีบแสดง จะแปลงสาร
ปากพร่ำเพ้อ แน่นหนัก ในหลักการ
แต่ดักดาน วิปริต คิดเลื่อนลอย....
.
๓ บลา
.
ณ ที่นี่ กะลาแลนด์ แดนมุ๊งมิ๊ง
บอบบางจริง อ่อนไหว ไร้เดียงสา
เจอขันแดง แผลงฤทธิ์ จำติดตา
ต้องไล่ล่า ฮาสนั่น ภัยมั่นคง....
.
เสียงร่ำลือ ร้อนรน จนร้อนรุ่ม
ไล่จับกุม คนถือขัน หวั่นพิษสง
ประกันตัว แสนนึง ทั้งอึ้งงง
แถมจบลง แบบไม่ขำ จำจนตาย....
.
คนทั่วโลก ร่วมโห่ฮา น้ำตาเล็ด
ปราบสำเร็จ ชาวขันแดง หมดแรงพ่าย
ขันไม่ขำ ขำไม่ขัน อันตราย
เสียงวี้ดว๊าย ไล่จับขัน มันจริงเอย....
.
๓ บลา
